tag:blogger.com,1999:blog-2659247677317836390.post2235325698580283445..comments2023-03-22T14:46:35.887+01:00Comments on bouwen aan een gezonde wereld: ambtenaar 2.0 opgesloten in coconRoland Hameetemanhttp://www.blogger.com/profile/00036369621365608634noreply@blogger.comBlogger2125tag:blogger.com,1999:blog-2659247677317836390.post-7091583994376630532010-04-01T12:57:04.987+02:002010-04-01T12:57:04.987+02:00'Bij bepaalde delen van de overheid' zal d...'Bij bepaalde delen van de overheid' zal dit gedrag ongetwijfeld voor komen. Evenals in het bedrijfsleven lijkt me. Toch herken ik er weinig van. Laatst een onderzoek gezien van type medewerkers bij een overheidsorganisatie. Daar kwam het beeld uit van: 1/3 is gericht op persoonlijke ontwikkeling (maakt niet uit of ik bij de overheid of elders werk, als ik maar leer en er beter van word), 1/3 'professionals'(mensen die houden van hun vak en bij die organisatie hun ei goed kwijt kunnen), 1/3 'ik heb werk, maar daarnaast weet ik nog wel wat leukers'. De laatste groep lijkt ongeïnteresseerd, maar blijkt toch iets met de organisatie te hebben. Logisch, ergens werken waar je de aard niet hebt, houdt niemand lang vol.<br />Verrassend genoeg kom ik vooral oudere medewerkers tegen die aan de slag gaan met openheid, sociale media. Van jongere ambtenaren hoor ik toch vooral veel beperkingen: 'Vindt mijn baas dit goed.''Ik weet niet of ik voldoende overzicht heb.' 'Misschien ga ik hierna wel iets heel anders doen, dan zit m'n profiel me in de weg.'Oudere ambtenaren weten waar grenzen liggen, hebben politieke en organisatie sensitiviteit zoals dat zo mooi bij competentiemanagement heet. Bovendien weten zij waar ze voor zijn, de loopbaan heeft zich al gevormd. Het gemak waarmee jongeren nieuwe informatietechnologie toepassen, is erg verfrissend voor ouderen. Jongeren en ouderen hebben elkaar nodig. <br />Niet zo somber over de voortgang van het nieuwe werken. Laatst nog een goed advies gehad: Investeer in de mensen die de mogelijkheden zien. En degenen die in vaste structuren zitten en die niet vooruit te branden zijn? Wij hebben het gezegde: trekken aan een dood paard. En dat proberen we ook graag. Het schijnt dat indianen zeggen: een dood paard moet je laten liggen.Marie Louise Borsjehttp://ambtenaar20.nlnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-2659247677317836390.post-25327483991007361372010-03-30T09:15:45.756+02:002010-03-30T09:15:45.756+02:00Hey Roland,
Je beschrijving van de werkcultuur bi...Hey Roland,<br /><br />Je beschrijving van de werkcultuur binnen de overheid klopt exact en het frustreert de ontwikkeling behoorlijk. <br />Gelukkig zijn er wel initiatieven bij met name enkele lokale overheden waar men wel innovatief bezig durft te zijn. Er is hoop, maar een brede verandering kan lang gaan duren en vergt doorzettingsvermogen. <br />Succesverhalen kunnen in een sterke netwerkomgeving als de overheid echter als een lopend vuurtje gaan werken. Daar ligt m.i. de eerste kans op resultaat.Peter de Graafhttp://www.twitter.com/pgraafnoreply@blogger.com