donderdag 28 januari 2010

niet over 1 kam scheren


CAO's, pensioenen, ontslagrecht, vakbonden, functiehuizen, 67 jaar met pensioen, noem het maar op. Allemaal instrumenten uit de vorige eeuw. Allemaal instrumenten die nodig waren om werknemers te beschermen tegen het onmenselijke gedrag van 'fabrieken' en 'fabrieksdenken'. Mensen zijn in die omgeving immers 'resources'; 'human resources'. En dan weet je al genoeg, resources kunnen zichzelf niet beschermen, ze worden gebruikt, ingezet.

Vanuit die gedachte is het heel logisch om mensen in die omstandigheden te beschermen tegen het geweld van fabrieksdenken. Dat is trouwens ook het enige bestaansrecht van onze vakbonden, van CAO's, van pensioengerechtigde leeftijd. Medewerkers zijn afzonder niet sterk genoeg om een dialoog aan te gaan met 'de fabriek'. Dus hebben ze elkaar opgezocht en zich georganiseerd (soort community zou je in deze tijd zeggen), om een vuist te kunnen maken tegen de bestuurders van de (administratieve) fabriek.

Maar nu leven we in de 21ste eeuw. En mensen kunnen weer kiezen, zijn niet meer heel hun leven gebonden aan 1 werkgever. De meeste mensen hebben een goede opleiding en zijn best in staat om een dialoog aan te gaan met hun werkgever. En als het een beetje moeilijk wordt vinden ze wel 'peers' via internet om vervolgens hun mening te geven en desnoods druk uit te oefenen richting hun werkgever.

Ik denk dat we alle oude instrumenten uit de vorige eeuw even opnieuw tegen het licht moeten houden. Voor wie werken ze nog. Natuurlijk is er nog steeds en groep mensen die beschermd moet worden en waar we voor moeten zorgen. Maar deze groep wordt snel kleiner. Steeds meer mensen kunnen heel goed zelf keuzes maken, kunnen snel andere vinden om samen hun punt te maken. Waarom zou ik willen dat anderen beslissingen nemen over mijn leven?

Mijn punt is dat deze oude instrumenten nog steeds zo veel macht hebben dat ze ook invloed hebben op mensen die al lang niet meer in de doelgroep vallen. Wat mij betreft moesten we dus maar een menukaart maken waar je zelf op kunt aangeven van welke 'ondersteuning' je gebruik wilt blijven maken.

Voordeel is dat ik ook geen last meer heb van de beschermingsconstructies die bedacht zijn voor human resources. Je loopt op kantoor toch ook niet meer rond met een veiligheidsbril op!

1 opmerking:

  1. Wat mij betreft te kort door de bocht Roland. Ja, het aantal ZZP-ers groeit, maar het aantal mensen met een contract bij een "fabriek" is nog steeds veruit het hoogste. Nee, veel mensen kunnen zelf niet goed keuzes maken (slechts weinigen switchen van energieleverancier en dat is toch wel een heel gemakkelijke keuze). Overal waar mensen keuzes kunnen maken zie je "inkoopcombinaties" ontstaan en websites die daarbij horen te helpen. Vroeger noemden we dat vakbonden. Ik vind het wat kort door de bocht om die instrumenten "oud" te noemen zolang nog niet 1% van de bedrijven HNW heeft ingevoerd. Kennelijk heb je een slechte ervaring met een van die "machten". Wil je erover praten?

    BeantwoordenVerwijderen