over werkdruk gesproken

Nou ben ik niet echt een grote fan van Wouter Bos. Maar ik wil hem toch complimenteren met de tomeloze energie die hij dit jaar laat zien. Hij valt van het ene project in het andere project: redden van ABNAMRO/FORTIS, van ING, onderhandelingen met Neelie over de samenvoeging van ABNAMRO en Fortis, DSB komt langs, AFAB is nu aan de beurt, ook nog even verkopen aan je achterban dat de pensioenleeftijd 67 jaar is geworden.

Best knap denk ik dan. Op ieder project staat veel druk en brengt ongetwijfeld veel emotie met zich mee. Hij moet toch een heel team om zich heen hebben die hem heel effectief afschermen en informeren. Interessant om te weten hoe dit georganiseerd is.

Hoe dan ook, hij maakt heel veel uren en is heel goed in staat om zijn standpunten te communiceren. Het lijkt misschien allemaal normaal, maar dat is het niet. Zoveel zware dossiers, een land in recessie, ontzettend veel druk vanuit bijna iedere hoek. Zelfs vanuit zijn eigen partij en dan overeind blijven.

Ik zeg het niet vaak, maar nu dan toch: Wouter, je hebt je werk knap georganiseerd!!

de macht van de massa

De macht is de afgelopen 150 jaar verschoven van het koningshuis, via het parlement naar het volk. Om deze stelling te onderbouwen ga ik de komende tijd opzoek naar voorbeelden die deze theorie ondersteunen. Maar ook ben ik opzoek naar mensen die het tegendeel beweren. Alleen dan komen we achter een waarheid.

De massa (het volk) heeft meer dan ooit de instrumenten in handen om zichzelf te organiseren zonder afhankelijk te zijn van instituten en de overheid. Nooit eerder was er zoveel transparantie in de wereld dan nu het geval is. Nooit kon het volk meer druk uitoefenen op organisaties en de overheid dan in deze tijd. En dat met een hele hoge snelheid.

Bestaande strukturen en instituten staan onder druk. Banken, overheden, burgemeesters, politici, directeuren, oplichters worden aangepakt. Ieder onrecht wordt snoeihard zichtbaar gemaakt en er moeten maatregelen worden getroffen. Het lijkt op een onderhuidse woede die al jaren aanwezig is en zich nu in rap tempo aan het openbaren is.

Of het goed is of niet, dat is wat er volgens mij aan de hand is. En wel nu! Ik denk dat de politiek en het bedrijfsleven nog steeds de oogkleppen ophebben. Ze hebben niet meer de macht en positie van 20 jaar geleden. Dat is over. Je mag in de 21ste eeuw bestaan omdat het volk je gedoogd. Als dat niet meer zo is wordt je aangepakt. De media speelt hier een belangrijke rol bij. Dat hebben we de afgelopen weken weer kunnen zien.

Mocht iemand zich geroepen voelen om bij te dragen aan mijn zoektocht naar voorbeelden, dan zie ik je bijdrage graag voorbijkomen.

Alvast bedankt!

nu weet ik het zeker

Welk tijdperk komt er na het industriele tijdperk, het tijdperk van de 20ste eeuw? Ik heb er lang mee gestoeid, maar ik ben eruit! De 21ste eeuw is de eeuw van de vrouw. De vorige eeuw was namelijk de eeuw van de man: doelgericht, maakbaar, controle, gefocussed, kracht, macho, verspilling, rationeel, mechanisch. Een eeuw die ons veel heeft gebracht maar nu we ver-internet en geglobaliseerd zijn, niet meer werkt.

Wanneer je kijkt naar wat we nu om ons heen zien, dan kan je maar tot een conclusie komen: het zijn de kenmerken van een vrouw! Verbinden, samen, delen, ondersteunen, faciliteren, zorgen, duurzaam, groen, loslaten, evenwicht..noem het maar op.

En natuurlijk past niet iedere vrouw in dit beeld. Dat begrijp ik ook. Maar ik denk graag in extremen. Mannen passen ook niet allemaal in het beeld dat ik over de 20ste eeuw schrijf. Het gaat hier even om de grote lijn: ik zie dat onze wereld steeds meer vrouwelijke eigenschappen gaat krijgen.

En ik denk dat dat een goede ontwikkeling is. Juist door meer vrouwelijke kwaliteiten toe te voegen aan onze samenleving komen we in evenwicht. Onze samenleving is veel te masculine. Maar de grondbewegingen (bewegingen die we niet kunnen managen) bewegen naar de vrouwelijke kant. Nou moeten we ook weer niet doorschieten, maar juist een evenwicht zien te vinden. Lijkt mij helemaal fantastisch.

Wel even wennen voor de dominante mannetjes in onze samenleving, dat wel.

Partnersourcing & IBM

Volgende week donderdag (29 oktober) mag ik als keynotespeaker een verhaal houden voor de LUG2009. (Lotus User Group Conference 2009). Er worden zo'n 300 bezoekers verwacht, wat best veel is. Er zal vooral veel aandacht zijn voor de social media tools van IBM zoals Lotus Connections. Mooi spul trouwens. Maar er is nog iets aan de hand tijdens het event.

25 partners van IBM hebben zich verenigd om het Lotus portfolio beter in de markt te zetten. Laten we deze groep LotusUnited noemen. Samen met IBM hebben ze een marketingbudget gefund om het Lotus portfolio beter in de markt te zetten. Het idee hierachter is dat de partners dichter bij de markt staan dan IBM en de marketingakties specifieker kunnen maken. Eigenlijk een vorm van crowdsourcing zou je kunnen zeggen. Heet dit dan partnersourcing?

Het is een heel bijzonder initiatief waar partners & IBM nauw samenwerken. Maar de eindverantwoordelijkheid ligt wel bij de partners. Veel applaus voor IBM, dat ze meegaan in deze nieuwe manier van partneren. Heel knap.

Er is gezocht naar een naam voor de marketingcampagne voor de komende tijd. Uiteindelijk is het LotusLovesPeople geworden. Waarbij Loves een geel hartje is geworden. Het idee is dat Lotus gaat over mensen. Maar Lotus kan ook gaan over Microsoft of Google. LotusLovesGoogle. Hiermee wordt aangegeven dat Lotus heel gemakkelijk te combineren is met de spullen van Google. Zo kan je nog zillion combinaties maken natuurlijk.

Het is een spannend traject waar veel energie inzit. De kickoff van dit initiatief zal plaatsvinden tijdens de LUG2009. 25 partners laten zich twee dagen van hun beste kant zien. Veel sprekers en workshops. Ik ga intussen maar eens nadenken over mijn presentatie.

Zal denk ik over onze eerste Lotus projecten gaan in 1991 en over de adaptieve organisatie. Want daar draaide het toen ook al om, alleen wisten we dat toen nog niet.

best spannend

Op linkedin zijn we al een paar maanden bezig om te discussieren over de 'adaptieve organisatie'. Eigenlijk een organisatievorm die wat beter past in deze eeuw en in de beschaving waar we met z'n allen naar toe bewegen. Op dit moment zijn er 271 mensen die de discussie op een of andere manier volgen. Of aktief of op afstand door zo nu en dan eens te lezen waar we het allemaal zo over hebben.

Aanstaande donderdag, 22 0ktober, hebben we onze eerste echte bijeenkomt om op een andere manier van gedachten te wisselen. Ik heb nog geen idee hoeveel mensen er nu echt gaan komen, interessanter is natuurlijk wat de kwaliteit van de bijeenkomst zal zijn. Heeft het echt waarde om zo bijelkaar te komen?

Yvo Donders van IBM Nederland/Amsterdam heeft aangeboden om een ruimte ter beschikking te stellen. De bijeenkomst start om 16:00 en loopt door tot een uur of 19:00. Yvo, dank daarvoor!!

Deze nieuwe setting vraagt om een gezamenlijke agenda. Dus niet een agenda die ik ga samenstellen. Maar ik wil wel een opzet maken met de vraag of anderen daarop willen reageren. Dat zal ik hier doen en op Linkedin. (Nu zou je echt Google Wave moeten hebben). Ik ben benieuwd of mensen zullen reageren op het agenda voorstel.

VOORSTEL AGENDA 22 oktober DE ADAPTIEVE ORGANISATIE

1. 16:00 - 16:20 (ontvangst en even aan elkaar snuffelen)
2. 16:20 - 17:00 de aanleiding (Roland)
3. 17:00 - 17:30 discussie (loopt waarschijnlijk heel erg uit)
4. 17:30 - 18:30 samen zoeken naar antwoord op de vragen als "waar moeten bedrijven beginnen, wanneer ze willen veranderen? wat houdt bedrijven tegen om te veranderen?, etc"
5. 18:30 - 19:00 plannen maken om zelf te veranderen en om onze klanten een stap te laten maken.

Zoiets stel ik mij voor voor donderdag. Maar wanneer jullie andere ideeen hebben dan hoor ik het uiteraard graag.

MKB Nederland begrijpt social media niet

Afgelopen donderdag was ik spreker op het ondernemerscongres in Nieuwegein. 1700 MKB ondernemers waren die dag opzoek naar inspiratie. Ik vond het allereerst al onvoorstelbaar dat er zoveel ondernemers een dag vrij wilden maken, en daar ook nog eens voor hebben betaald. Het ging hier dus niet om het grootbedrijf maar juist om ondernemers met meer dan 5 werknemers. Volgens mij had 25% van de ondernemers meer dan 50 man in dienst.

's Middags waren de breakout-sessies en ik heb toen samen met de oprichter van seats2meet (Ronald van der Hoff) twee keer anderhalf uur een presentatie gegeven. De presentatie ging uiteraard over de adaptieve organisatie en over Yellow&Blue. Ronald vulde het geheel verder in door heel praktisch uit te leggen hoe hij zijn organisatie heeft ingericht. Vooral hoe hij heel goed gebruik maakt van alle social media die op dit moment beschikbaar is.

Een te verwachten vraag was natuurlijk aan de zaal (circa 70 man), "wie van jullie gebruikt er Twitter?". 4 mensen staken hun hand op!!, waarvan 1 van Ronald, 2 van e-office en 1 ondernemer. Is dit erg?, kan je jezelf afvragen. Mijn antwoord is JA.

ik vind het zelfs onverantwoordelijk gedrag van ondernemers wanneer ze niet begrijpen wat er om hen heen aan het gebeuren is. Blijkbaar hebben de meeste ondernemers geen tijd meer om even afstand te nemen en te begrijpen in welke wereld wij nu leven. Ondernemers moeten begrijpen dat ze met hun bedrijf heel snel een nieuwe wereld in schuiven. En er is niets dat dit gaat stoppen. Om te overleven zal je de nieuwe wereld dus moeten begrijpen.

Deze nieuwe wereld bestaat uit heel veel internet, social media, mensen die zich zonder organisatie organiseren. Het gaat hier niet om techniek, probeer juist te begrijpen wat de onderstromen zijn, begrijp dat organisaties en de overheid het steeds minder voor het zeggen hebben. Het is de massa, met name de georganiseerde massa die de macht grijpt. Probeer te begrijpen hoe die krachten werken.

Ik maak me zorgen als het gaat om leidinggevend Nederland. De meesten hebben een afkeer van IT, en missen daardoor de boot. Mijn advies is om als je ondernemer bent, je heel snel gaat verdiepen in de mogelijkheden en dynamieken van internet en social media.

Als je er voor kiest dat niet te doen is de kans groot dat je binnen 5 jaar niet meer bestaat. Omdat niemand je meer kan vinden.

gooi dat masker af!

Wanneer je bang bent voor je toekomst zijn veel mensen bereid om zich aan te passen om te overleven. Ook een soort adaptief gedrag zou je kunnen zeggen. Darwin had het over 'the survival of the fittest'. Hij bedoelde daarbij niet dat het ging om de sterkste, maar juist om diegene die zich het beste kon aanpassen aan veranderende omstandigheden.

Dus de strategie om je aan te passen is in de dierenwereld succesvol gebleken. Maar is dat in de mensenwereld ook zo vraag ik mij af. Ja, er is uiteraard een basis nodig om te kunnen communiceren met je omgeving. Dat zijn de oer- of basisregels om met elkaar om te gaan. Maar mensen willen nu alles standaardiseren; je moet slank zijn, jong, sterk, geen rimpels, intelligent, de mooiste en duurste merken om je heen verzamelen, succesvol zijn. Dat is waar de meesten van ons naar streven. Pas dan ben je gelukkig!

Velen van ons hebben hun leven ingericht om te voldoen aan een ideaalbeeld van anderen. Velen van ons denken ook echt dat ze dit zelf ook willen. Gelukkig zijn er ook veel mensen die ergens in hun lijf voelen dat er iets niet klopt. Aanpassen aan veranderende omstandigheden is ok, maar moeten we dan ook allemaal op elkaar gaan lijken?

Zou de wereld niet veel mooier worden wanneer je echt jezelf zou kunnen zijn. Dat je niet meer aan de standaarden hoeft te voldoen van de modekoningen, popartiesten. Standaarden van de commercie, standaarden van anderen dan jezelf. Zou het niet fantastisch zijn wanneer je je geluk niet meer liet afhangen van de spullen die je koopt. Dat je gelukkig kunt zijn door wie je bent. Groot, klein, dik, dun, krom, recht, donker, wit. Dat mensen blij van je worden omdat je integer bent, echt bent. Zouden we niet veel meer energie overhouden wanneer we onze maskers zouden afgooien.

Niet dat ieder voor zich gaat, daar geloof ik niet in. We hebben een samenleving waar we rekening met elkaar moeten houden. Maar wanneer je inziet dat jij ook niet alles begrijpt en aan kan, kan het niet anders zijn dan dat je tot de conclusie komt dat je anderen nodig hebt. Dat je anderen juist waardeert door wie ze zijn, door wat ze kunnen. En dan denk ik, hoe meer differentiatie hoe beter. Uniformiteit is uit, we zijn geen machines meer.

Laten we onze maskers afgooien, niet meer bang zijn om onszelf te laten zien en niet meer proberen status te halen uit de spullen die we dragen of om ons heen hebben verzameld. Doe alleen de dingen die je vanuit je eigen ik wilt. En dan kan je nog steeds dat ene dure horloge dragen. Niet omdat je indruk wilt maken, maar omdat je intens kunt genieten van de schoonheid van dit mechaniekje.

Echte waardering kan je niet kopen, dat komt toch echt van binnenuit. En daar moet je een aantal moeilijk beslissingen voor nemen. Maar dat maakt het ook zo waardevol en krachtig.

een nieuwe beschaving

Afgelopen vrijdag heb ik een dag mogen discussieren met een aantal toppers uit Nederland over duurzaamheid, nieuwe organisaties, een nieuwe maatschappij, nieuwe normen en waarden. Het is een groep van 10 mensen uit verschillende disciplines. Een architect, oud bestuurders, ondernemers, bestuurder uit de overheid, hoogleraren. Echt een zeer bijzondere groep mensen.

Wat mij opviel is dat we eigenlijk dezelfde taal spreken, maar ieder vanuit zijn eigen vak. We willen blijkbaar allemaal hetzelfde en zien op lange termijn ook hetzelfde beeld voor ons. Een wereld waarbij we in evenwicht met onze omgeving leven. Een wereld waar mensen kunnen groeien zonder dat de groei ten koste gaat van anderen of de omgeving.

We hebben vele details besproken over hoe die wereld er uit zal zien. Al snel werd duidelijk dat we alleen een nieuwe wereld kunnen bouwen door te starten bij de huidige wereld. Niet als don quichots vooruit lopen. Aansluiten op de huidige gedachten en iedere keer een klein beetje veranderen. Bij alles wat we doen een verbetering aanbrengen.

Tijdens de dag kwam het begrip 'een nieuwe beschaving' een paar keer naar voren. En eigenlijk kan ik mij daar wel in vinden. We groeien snel toe naar een nieuwe beschaving. Een beschaving waar we anders met elkaar omgaan, anders met de aarde omgaan, we andere idealen nastreven een beschaving waar materialisme veel minder prominent aanwezig zal zijn. Niet een flauwe softe gemeenschap, maar een wereld waar mensen echt keuzes durven maken. Waar je jezelf mag zijn en niet hoeft te verschuilen in uniformiteit.

Hoe dan ook, het was een bijzondere dag. Ik kijk uit naar de volgende bijeenkomst.

onze samenleving is gebaseerd op ANGST

Ik ben nu bijna 20 jaar aan het ondernemen en ik kom er steeds meer achter dat bijna iedereen bang is. We zijn doordrengt van ANGST. Angst beheerst ons complete leven. Dacht je van niet?

Mensen zijn bang om oud te worden, om dood te gaan, om hun baan te verliezen, om een ongeluk te krijgen, om niet geaccepteerd te worden door collega's, om niet serieus genomen te worden, om lelijk te zijn, om te dik te zijn, om te dun te zijn, om een grote neus te hebben, om saai te zijn, niet aardig gevonden te worden, om fouten te maken, om achtergesteld te worden, om niet serieus genomen te worden door je vader...noem maar op.

Het gevolg van bang zijn is dat je verkrampt. Dat je niets meer durft, geen initiatieven meer neemt, want dat verhoogt immers het risico dat het ergste je gaat overkomen. Ik kijk nu naar een jachthaven vol met peperdure zeiljachten die klaar liggen voor een wereldreis. Denk je dat die schepen de Noordzee opvaren wanneer er meer dan windkracht 3 staat? Welnee, een handjevol gekken misschien. De rest van deze zeilers durft dat natuurgeweld (windkracht 3) niet aan. Want ze zijn bang, bang dat er iets zal gebeuren met de boot, henzelf, de bemanning. (dekt de verzekering het dan wel?)

Dus alle potentie en mogelijkheden liggen aan je voeten te wachten tot je ze oppakt, maar bijna niemand durft. Sterker nog, hoe meer je hebt, hoe meer je verkrampt. Want je bent bang dat wat je hebt zult verliezen. En dus ga je in de remmen en ga je verdedigen. Wat het grappige is van deze reactie: je hebt meer, maar je bent minder gelukkig. Weet je waarom? Je leeft niet meer. Je bent geworden wat je hebt: Een ding.

Wat zou de wereld er toch geweldig uitzien wanneer we niet meer bang zijn. Dan kiezen we weer voor onszelf en onze wereld. Dat kiezen we een baan die bij ons past, dan gaan we de zee op omdat de zee trekt. Dan maken we weer wandeltochten in de regen, dan ben je niet meer een gevangene van statusspullen. Je bent weer vrij.

Geluk krijg je volgens mij alleen door jezelf te durven zijn. Niet meer bang te zijn wat anderen van je vinden, niet meer bang te zijn. En zoek een omgeving waar je echt jezelf kunt zijn. Je doet niemand er een plezier mee te blijven zitten op een plek die niet bij je past.

Kies voor jezelf.

work21

Het is 15:26. Om 16:00 start de borrel voor de start van work21, ons nieuwe consultancy bedrijf. Samen met Gonny Vink beginnen we aan een nieuw avontuur. Onze klanten helpen om de stap te maken naar de 21ste eeuw. Uitleggen wat het verschil is tussen proces&mens, controle&vertrouwen, standaard&uniek, 20ste eeuw&21ste eeuw, blauw&geel.

We helpen klanten om met name het nieuwe deel, het gele deel in te richten. Hoe doe je dat, welke spelregels gelden daar, hoe manage je dat, welke leiderschapsstijl hoort daar bij, hoe werk je dan samen met het blauwe deel van de organisatie. En natuurlijk antwoord geven op de vraag, wat levert het op? Een niet onbelangrijke vraag trouwens.

Duidelijk mag zijn dat om het gele deel succesvol in te richten er vele disciplines nodig zijn. Denk hierbij aan: uiteraard work21, maar ook aan human software (e-office), aan de inrichting van je kantoor, het gedrag van mensen, de beloning van je mensen, noem maar op. Work21 heeft het netwerk van bedrijven die samen haar klanten dit pallet aan diensten kan bieden. Zijn we best wel trots op.

Na bijna 20 jaar zoeken hebben we nu de vorm gevonden die past bij deze tijd. We hebben e-office als proefkonijn kunnen inzetten en dat doen we nog steeds. Al onze ervaringen zijn al eens beschreven in het boek "de kracht van mensen'.

Half november komen we met een nieuw boek uit: 49 recepten voor het nieuwe werken. Dat zal ongeveer de titel gaan worden. Zoals de titel al zegt, gaan we gedetailleerd in op welke stappen je kunt nemen om de beweging naar het nieuwe werken te maken. Sommige recepten zijn moeilijk en duren lang, andere zijn simpel en kan je in een dag uitvoeren.

Ik ben heel trots dat we vanmiddag officieel van start kunnen gaan met work21. De visitekaartjes zijn gedrukt, de website is klaar, de diensten hebben zich al eerder bewezen...we hebben er zin in.

Dus mocht je iets meer willen weten over wat het nieuwe werken voor jou kan betekenen....bel of mail ons...we staan in de startblokken.

als een vis in een woestijn

Soms zullen bedrijven die willen veranderen zich zo voelen: als een vis in een woestijn. De omgeving bepaalt voor een groot deel hoe succesvol je verandering zal kunnen zijn. Die omgeving kan de organisatie zijn waar je als afdeling een verandering wilt inzetten, of een organisatie die wil veranderen in een maatschappij waar de overheid steeds meer oude regels aan het aanscherpen is.

Toen wij begin jaren 90 met collaborationoplossingen de markt opgingen, verkochten wij onze oplossingen aan traditionele organisaties. Vaak waren het vooruitstrevende managers die vooruitgang zagen in onze oplossingen. Alles wat wij naar de markt brachten ging over samenwerken, vertrouwen, delen, tijd en plaatsonafhankelijk werken.

Wat wij zagen was dat deze vooruitstrevende managers en afdelingen iets wilden opzetten in een vijandige omgeving. In een wereld die stijf stond van processen, procedures, controle, politiek. Op het moment dat de betreffende manager even niet goed aan het opletten was nam het oude regime de macht weer over. Niet eens altijd heel bewust, maar vaak ook omdat ze niet beter wisten. Dat was dus altijd het einde van een collaboration-project. Wat overbleef was een mail-omgeving.

We zagen dit ook trouwens bij de grote IT-bedrijven die normaal gesproken software maken voor proces-vraagstukken. Ook zij wilden een graantje meepikken in de collaborationwereld (HumansSoftware), en probeerden een afdeling Lotus Notes op te zetten, of een practice Sharepoint. Eigenlijk zijn al dit soort initiatieven gedoemd te mislukken omdat het management de dynamieken van dergelijke producten en diensten niet begrijpt.

Op een landelijke schaal zie ik hetzelfde gebeuren. Ziekenhuizen die graag hun manier van werken willen veranderen wordt het heel moeilijk gemaakt door de overheid en de verzekeringsmaatschappijen. Steeds meer regels en administratie in de hoop de zorg goedkoper te maken en meer controleerbaar. De patient staat al heel lang niet meer centraal. De spreadsheets en processen hebben die plek overgenomen.

Wanneer we dus een versnelling willen in het verbeteren van de kwaliteit van ziekenhuizen, dan zal het stuur overgenomen moeten worden door nieuwe leiders. Leiders die begrijpen dat de patient centraal gesteld moet worden en die gepast met regelgeving omgaan. De overheid kan helpen door het aantal regels te halveren en meer vertrouwen te hebben in de kwaliteit van het personeel in ziekenhuizen. Het verplegend personeel is echt niet gek, ze zorgen toch ook goed voor hun familie.

En iedere keer dat je verantwoordelijkheid afneemt van mensen zal de betrokkenheid van die persoon ook sterk afnemen. En dan heb je pas echt een probleem.

"Als wij de bal hebben kunnen zij niet scoren."

Komt een consultant binnen en na 10 minuten ben ik compleet de draad kwijt. Herkent u dat? Wat bezielt deze mensen toch om een taal te gebruiken waardoor je 80 procent van de mensen direct kwijt bent. En dan vervolgens een rapport schrijven om uit te leggen wat hij nou eigenlijk gezegd heeft. "Want we moeten het toch wel kunnen communiceren aan de organisatie". Wat een onzin is dit toch. Spreek toch normale taal!!

Een paar weken geleden zag ik een topvoetbalcoach. Hij vertelde over teambuilding. Uiteraard deed hij dat op een bevlogen wijze en met een taal die iedereen begrijpt. Er zat een organisatie-adviseur in de zaal met een vraag. "geachte heer X", zei hij "welke interventie heeft u toegepast in de onderhavige case". De coach was even van zijn stuk gebracht, omdat hij niet dagelijks in termen als interventies denkt. "Nou" zei de coach, "ik heb wel even een goed gesprek gehad met die jongen". Kijk, dat is taal die iedereen begrijpt.

Waarom proberen we (consultants) alles toch zo belangrijk te maken. Waarom gebruiken we een taal die door normale mensen in bedrijven niet te volgen is. Is het een teken van wijsheid? Ik vind het getuigen van kracht wanneer mensen de essentie van een probleem kunnen terugbrengen tot iets heel simpels.

De grote meester in het terugbrengen van complexe situaties naar 1 zin is natuurlijk Johan Cruijff. Hier zijn een paar van zijn uitspraken: "

" Voetbal is simpel. Het is echter moeilijk om simpel te voetballen",

of

"Als je sneller wilt spelen kun je wel harder lopen maar in weze bepaalt de bal de snelheid van het spel.",

Daar zit wel de kern van het probleem. Mensen die de materie niet begrijpen blijven maar praten over niks. Mensen die het echt begrijpen kunnen complexe materie heel eenvoudig uitleggen. Op zo een manier dat iedereen het begrijpt.

Dus wanneer er iemand bij je binnenloopt en na 10 minuten ben je de draad kwijt, doe jezelf en die man een lol. Geef hem een hand en neem snel afscheid.

full circle

Wanneer je mensen een stuk van hun verantwoordelijkheid afneemt, is dat stuk vaak aanleiding om niet meer te kunnen functioneren. Dat is voor mij een belangrijk inzicht dat ik heb opgedaan door de afgelopen 20 jaar intensief te werken aan nieuwe organisatievormen.

Ook al doet iemand heel weinig aan bijvoorbeeld sales of innovatie, begrijp dat het voor die persoon belangrijk is om er zelf controle over te hebben. Wanneer je bijvoorbeeld, zoals ik heb gedaan, sales gaat organiseren of innovatie, dan kan het volgende gebeuren:

Medewerkers die niet meer verantwoordelijk zijn voor sales of innovatie, omdat je het ze hebt afgenomen, zullen met de armen over elkaar gaan zitten. Zo van: nou, daar ben ik dus niet meer voor verantwoordelijk. In het ergste geval kunnen ze ook nog commentaar gaan leveren op het georganiseerde sales of innovatie-onderdeel. Zo van: lastig he?, valt het tegen?.

Het blijkt een soort oerregel te zijn dat dit kan gebeuren. Wanneer je dus in een organisatie werkt waar de medewerkers maar een beperkte verantwoordelijkheid hebben, dan is de kans groot dat ze naar alles gaan wijzen waardoor zij zelf niet kunnen functioneren. Dus de oorzaak van misfunctioneren buiten zichzelf leggen.

De kunst is volgens mij om iedere medewerker een 'wereld' te bieden waardoor hij of zij zich compleet voelt. Dus alles is aanwezig om zelf succesvol te zijn. Er is niets meer om naar te wijzen waardoor je niet zou kunnen functioneren. En natuurlijk gaat het vooral om een mindset. Maar het is mij opgevallen dat zelfs de meest brilliante en wijste mensen gaan wijzen wanneer je ze iets afneemt omdat je denkt dat het dan beter is geregeld.

Mensen in grote complexe organisaties hebben het best moeilijk als het bovenstaande waar is.