woensdag 15 december 2010

doe jezelf een lol

Dat er de laatste twintig jaar in rap tempo veel aan het veranderen is, mag voor niemand meer een verrassing zijn. Maar dat de macht zich razendsnel aan het verplaatsen is van organisaties naar de massa, is voor veel bestuurders van bedrijven nog steeds ondenkbaar en eigenlijk willen de meesten het ook niet onder ogen zien.

Door de jaren heen is de macht verschoven van godsdienst via koningshuizen, regeringen,& instituten naar uiteindelijk de massa, het volk, jij en ik. Het begon duidelijk zichtbaar te worden toen de mobiele telefoons voor iedereen toegankelijk werden, daarna internet, nu social media. We willen delen en we willen ons op onderwerp organiseren.

Bedrijven hebben lang de macht in handen gehad. Omdat ze ten opzicht van de massa de tools en de informatie hadden. De rekenkracht om te analyseren. Dat had allemaal te maken met de spullen (IT) die zeer kapitaalsintensief was. Mainframes, mini’s, IT-departments, etc. Daardoor wisten bedrijven dingen eerder dan de massa. Maar nu is de wereld omgedraaid. IT is voor iedereen.

De massa kan nu voor heel weinig geld ook aan dezelfde rekenkracht komen. Nog veel meer rekenkracht dan welk bedrijf zich ook maar kan veroorloven. De massa heeft veel meer creativiteit dan welk bedrijf dan ook, is veel sneller en flexibeler dan welk bedrijf dan ook. Heeft veel meer oren, ogen en brains dan welk bedrijf dan ook. De macht ligt nu al bij de massa. En de meeste mensen binnen bedrijven weten dit wel. Alleen bestuurders en het management leven vaak nog in een glazen stolp.

Bestuurders en management kunnen en willen vaak niet geloven dat ze vanaf nu dienend moeten zijn. Dat ze moeten luisteren naar de markt, en niet hun wil proberen op te leggen, zoals dat altijd kon. Dat werkt niet meer. Alle medewerkers met een jonge geest weten dit allang. Ook omdat ze onderdeel uitmaken van de nieuwe verbonden wereld. Ze maken gebruik van de technologie die daarbij hoort, internet technologie, social media.

Mijn advies aan iedere bestuurder of manager is om voor de kerst jezelf een tablet of smartphone kado te doen. Ga aan de slag met social media, probeer te begrijpen wat het is, wat het doet, wat de beperkingen zijn. Denk daarna eens na over het combineren van deze technologie en de value propositie van je bedrijf. Wanneer dan het kwartje is gevallen heb je een basis om met HNW aan de slag te gaan.

Omdat je dan de kracht van de massa combineert met je bestaande propositie.

maandag 13 december 2010

je pensioen ben je zelf

Pensioenen zijn iets van een andere tijd. Een tijd dat werken niet lollig was en je naar je pensioenleeftijd snakte. Je had heel je leven gewerkt om te kunnen genieten van je pensioen. Zo ging dat toen. Dat vervolgens heel veel mensen overlijden wanneer ze net 65 zijn geworden zal wel toeval zijn. In iedergeval heeft pensioen iets 20ste eeuws in zich. Je kan niet meer leveren dus ik wissel je in. Je gaat met pensioen. De fabriek kan je niet meer gebruiken. Oude mensen worden eruit gewipt en uiteindelijk in een bejaardenhuis gepropt. Waste. Past wel in het denken van toen. De fabriek is heilig, mensen inwisselbaar.


Maar juist dat is aan het veranderen. Fabrieken moeten ons helpen om een beter leven te krijgen. Machines, processen en fabrieken moeten ten dienste staan aan mensen in plaats van andersom. Dus moeten we ook anders gaan denken over ouder worden. Mijn moeder heeft tot haar 80ste gewerkt, als pedicure. Wat ik zag is dat ze tot haar 80ste super alert was. Ze was nodig, ze had ritme, discipline om er te zijn, om anderen te helpen. Na haar 80ste is ze het wat rustiger aan gaan doen en dan zie je dat haar sociale wereld rap kleiner wordt. Ook omdat veel kennissen en vrienden van haar overlijden natuurlijk. Maar wat ik wil zeggen is dat wanneer je nodig bent, je leeft. Dan doen dingen er nog toe. Als je niet meer nodig bent wordt je snel oud.


Zelf geloof ik er in dat je anders naar pensioenen zou moeten kijken. Hoe ouder je wordt hoe meer je hebt meegemaakt, des te waardevoller je kunt zijn. Tenzij je niet wilt groeien en ontwikkelen, dan heeft niemand meer iets aan je. Maar wanneer je in staat bent om ballast overboord te gooien en jezelf opnieuw uit te vinden, iedere keer opnieuw, dan wordt je steeds waardevoller. Dat is dan ook je pensioen. En natuurlijk moeten we zorgen voor mensen die daar niet de mogelijkheden voor hebben, maar steeds meer mensen gebruiken hun hoofd om geld te verdienen. Dat is onze toekomst.


Ik zou zeggen probeer je zelf te blijven ontwikkelen, dat is denk ik de beste garantie voor je oude dag. Financieel, sociaal en uiteindelijk als het gaat om het plezier in het leven.

zondag 12 december 2010

no pain no gain

De westerse wereld loopt een jaartje of honderd voor op de rest van de wereld als het gaat om het vergaren van luxe, vrijheid, veiligheid. Daar zijn we best goed in geworden. In het begin is er heel hard gewerkt in fabrieken, veel grondstoffen verbruikt zodat we alles konden maken wat we maar wilden. Mede geholpen door het het denken dat door Newton en Descartes is ingezet, zijn we gaan geloven dat alles maakbaar was. En heel lang leek het ook echt waar te zijn. We werden rijker en rijker, er kwam meer welvaart, de sociale structuren veranderden van samen naar het individu. Want je hebt elkaar in deze tijd steeds minder nodig, lijkt het. Je kan nu helemaal jezelf zijn, zonder rekening te houden met anderen. En daar gaat het mis.


Het is mijn mening dat de welvaart en rijkdom die de westerse wereld nu heeft een verplichting met zich meebrengt. Het is in mijn ogen ondenkbaar dat je er maar op los kunt leven zonder rekening te houden met je omgeving. Of dat nou je buren zijn, je familie, collega's of andere landen. Door omstandigheden en initiatief hebben wij wat we nu hebben. Maar als het goed is hebben we ook langzaam het inzicht gekregen dat de wijze waarop wij het doen, of gedaan hebben niet de juiste weg is. Volgens mij zouden wij (het westen) nu juist een nieuw voorbeeld kunnen stellen aan de rest van de wereld. Natuurlijk willen mensen die tot voor kort alleen armoede hebben gekend, ook vlees eten, veiligheid, ook airco's, ook een BMW of Mercedes, natuurlijk willen ze dat. Alleen begrijpt iedereen dat onze planeet dat uiteindelijk niet gaat trekken. We hebben nieuwe idealen nodig.


Ik geloof er absoluut niet in dat we een soort new age achting maatschappij moeten worden. Ik geloof erin dat we onze verantwoordelijkheden moeten nemen zodat we kunnen genieten van onze vrijheid. Dat we met elkaar afspraken moeten maken en die handhaven als dat nodig is, maar dat je wel jezelf moet kunnen zijn. Maar dan wel op een manier dat anderen daar geen last van hebben en we beseffen dat we allemaal verschillend zijn. Je kan alles doen, als anderen daar maar geen last van hebben. Dus ik denk ook dat we afspraken moeten maken over veiligheid, over het gebruik van bronnen, over hoe we met elkaar omgaan, over hoe we omgaan met mensen met andere omstandigheden. Niet op een softe manier, maar op een wijze dat iedereen weet waar de grenzen liggen. Tegelijkertijd de ruimte vrijmaken zodat er nieuwe ideeën kunnen ontstaan. Dat er doorbraken kunnen ontstaan, dat mensen gedachten kunnen delen. Maar ook dat de macht nooit meer bij een paar mensen komt te liggen. De meesten kunnen daar niet mee omgaan. Kijk naar de Fifa, IOC, veel beursgenoteerde banken, politiek.


Ik verwacht dat grote machtsblokken zullen opbreken in kleinere eenheden. Dat de community een belangrijke rol gaat krijgen in het beleid en de uitvoering van de organisaties waar macht ligt. Ook hier kunnen we een voorbeeld worden voor de rest van de wereld. Mischien is het wel zo dat we een fase voorlopen op de rest van de wereld. Dat we gezien hebben wat overdaad met ons doet, wat het met onze mentale toestand doet, dat we naar binnen gericht worden, dat alleen IK nog belangrijk is. Dat is uiteindelijk niet de wereld die je wilt. Want diep in je hart ben je niet gelukkig. Ja even, maar na een tijdje is het weer leeg. Volgens mij gaat het uiteindelijk toch ook hier weer om de combinatie van persoonlijke vrijheid door discipline. Er bestaat geen persoonlijke vrijheid door je niets aan te trekken van je omgeving. Dan profiteer je van je omgeving en maak je het geheel stuk.


Wanneer je dit inzicht projecteert op HNW, dan is de link snel gelegd. Wanneer jij meer controle wilt krijgen over je eigen leven, je eigen work/life balans, wanneer je weer energie en plezier wilt krijgen in je leven dan begint het met discipline. Iets wat je niet meer veel hoort in deze tijd, maar ik ben er van overtuigd dat discipline in je leven je veel plezier gaat geven. Niet de discipline van 100 jaar gelden dat je niet mag genieten. Nee juist niet, de discipline dat je ook dingen doet die niet leuk zijn, dat je jezelf aan afspraken houdt, dat je niet ten koste van anderen groeit, dat je trots kunt zijn op je harde werk en verdrietig wanneer het niet lukt. Misschien zijn het wel heel oude gedachten hoor, maar intussen begrijp ik dat als je geld, of spullen, luxe of eten krijgt, zonder dat je daar iets voor hebt moeten opofferen, het geen enkele waarde voor je heeft.


Pas wanneer je een keuze hebt gemaakt, tijd, energie, bloed zweet en tranen investeert om iets voor elkaar te krijgen, pas dan ervaar je iets van geluk en tevredenheid. En misschien is dat wel ons nieuwe ideaal, bijdragen door jezelf te kunnen zijn zonder dat anderen daar last van hebben. Maar blijkbaar met discipline. Beetje tegenstrijdig, maar wel spannend. Net als koken, breng zoet en zuur bij elkaar en het geeft een prettige spanning. Mix discipline en persoonlijke vrijheid tot iets spannends, raar he….

donderdag 9 december 2010

als ze er niet meer is, weet een man pas wat hij mist

De Dijk heeft een prachtig nummer met de tekst "als ze er niet meer is, weet een man pas wat hij mist". En zo is het maar net. Helaas gaat het hier niet alleen op voor vrouwen, maar ook voor structuren. Als er geen structuren meer zijn ga je ze pas missen. Als je de structuren hebt, wil je er omheen werken. Er zijn mensen die bij hele grote organisaties werken en er een dagtaak aan hebben om iets te regelen buiten de structuren om. Op zo'n manier dat het niet opvalt, maar je wel de klus kunt klaren. Dan kan je zeggen dat de structuren je op dat moment niet echt helpen.


Wanneer je start met je eigen bedrijfje heb je geen structuren. Helemaal niets, ja hooguit structuren die door de banken worden opgelegd, de overheid en de fiscus. Meestal heb je daar last van, omdat je gewoon lekker met je bedrijfje aan de slag wilt. Wanneer je dan een beetje gaat groeien, en je neemt wat mensen aan, dan wordt het ineens best druk. Je moet je werk doen en daarnaast een hoop logistieke lastige dingen. Fakturen maken, salarissen overmaken, huur betalen, verlof registreren, pfff. Dus wat krijg je na een tijdje: je gaat een paar dingen regelen. Je krijgt een beetje structuur. Maar!, wel structuur die je een hoop werk uit handen neemt. Je hoeft over saaie voorspelbare dingen niet meer na te denken want je hebt het geregeld.


Na verloop van tijd groeit je bedrijf nog meer en ga je iemand aannemen die de structuur gaat regelen: de manager. En die voelt zich natuurlijk heel belangrijk en gaat de structuur nog groter en complexer maken, want anders heeft hij geen recht van bestaan. De mensen waarvoor de structuur eigenlijk was bedacht, beginnen zich te irriteren aan de structuur. Het wordt steeds formeler en je kan steeds minder. Er worden ook mensen aangenomen die geen beeld meer hebben hoe een compleet bedrijf werkt en richten zich op een stukje van het bedrijf. Wanneer ze beginnen te werken is er al een bestaande structuur waar ze mee moeten werken. Ze hebben geen idee waarom die structuur ooit is bedacht en werken ermee, of er tegen. De structuur helpt intussen niet meer maar in een instituut geworden, met mensen die steeds meer grip willen.


HNW lijkt voor veel mensen een vlucht te zijn uit de structuurwereld. De manier om weer grip te krijgen op je eigen leven. Vluchten naar huis en lekker je werk doen. De vraag is of we dat wel kunnen. Kunnen wij wel werken zonder structuren. Want als je thuis werkt kan je niet of nauwelijks terugvallen op de structuren van kantoor. Die gehate structuren. Maar eigenlijk, heel stiekem, kom je er na een paar weken achter dat het ontberen van structuren ook veel stress meebrengt. Dat je productiviteit langzaam aan het verdwijnen is. Dat je jezelf helemaal niet op je gemak voelt om drie dagen per week thuis te moeten werken. Je hebt structuur nodig. En ja, sommige mensen kunnen heel goed zonder structuur, omdat ze het zelf kunnen aanleggen. Omdat ze snappen wat het is om remote te werken. Maar de meesten onder ons missen de discipline en vaardigheden. Te snel uit de structuur gestapt, omdat je opzoek bent naar vrijheid.


Mijn advies is om eens heel eerlijk naar jezelf te kijken. Kan jij jezelf recht in je ogen kijken en zeggen dat je door HNW een perfecte balans hebt gevonden tussen je privé-leven en professionele-leven. Of weet je diep van binnen dat je de zaak aan het flessen bent. Dat je misschien wel heel erg naar jezelf toe aan het rekenen bent. Of dat je helemaal geen privé-leven meer hebt omdat je altijd aan het werken bent. Of dat je jezelf helemaal niet kunt concentreren omdat de hond uitgelaten moet worden, kinderen rondlopen, de buren op bezoek komen. Wees eerlijk en doe er iets aan. Want als je dat zelf niet doet, gaat iemand anders het voor je doen. Dan krijg je te maken met structuren die door anderen aan jou worden opgelegd. Omdat anders je bedrijf in de problemen komt.


Neem je verantwoordelijkheid en geef aan dat je het moeilijk vind. Leer opnieuw werken, vraag om hulp. Hou zelf controle over je eigen leven maar neem wel de verantwoordelijkheid en de discipline die daarbij hoort. Want nogmaals, ook wanneer jij het misschien goed doet, maar je collega's niet, dan komt er een keer een moment dat de structuren van je kantoor ook bij jou thuis gaan gelden. En dan ben je nog verder van huis….:-)

woensdag 8 december 2010

social media de nieuwe religie

Religie is een prima middel om het gewone volk rustig te houden. Napoleon Bonaparte (1769-1821).


Deze quote las ik in het boek Wij zijn ons brein, van Dick Swaab. Een zeer intrigerend boek wanneer je opzoek bent naar het corporate brain, of uiteindelijk naar een global brain. Begin bij het begin dat ik: het brein. Wat is het, wat kan je ermee, wat kan er allemaal mis gaan, wat mag je ervan verwachten, dat soort vragen zoek ik antwoorden voor. Om uiteindelijk invulling te kunnen geven aan het inrichten van het Corporate Brain en als bijvangst HNW.


Omdat wij geloven geloof in de kracht van mensen zijn we met heel e-office al bijna 20 jaar opzoek naar nieuwe vormen van organiseren. Nieuwe vormen zoeken waarbij maximaal gebruik gemaakt kan worden van de kracht van mensen. Iedereen die in een organisatie werkt, weet hoe moeilijk het is om te veranderen. En dat veranderen doen we nu al 20 jaar. Niet een gemakkelijke weg, maar wel een die ons zeer waarschijnlijk uiteindelijk zal leiden naar de juiste richting. En vorm waarbij het machinale (processen) gecombineerd wordt met het corporate brein. Uiteraard wordt bij ons ook niet altijd door iedereen begrepen waarom we nou weer moeten veranderen, waarom we praten over yellow & blue, over het corporate brain. Maar wanneer je uitlegt waarom je als e-office bestaat, (we geloven in de kracht van mensen), hoe wij daar vorm aan geven (we verbinden mensen door technologie en organisatie tot een corporate braaien) en wat we doen (het bieden van een technisch collaboratieplatform en alle diensten om het gedrag aan te passen aan de nieuwe situatie), dan zien de meesten wel dat we al 20 jaar met hetzelfde doel bezig zijn. En dat helpt. En wanneer je gelooft in de kracht van mensen wil je meer weten van ons brein. En via het brein kom je weer op religie, vandaar.


Maar weer even terug naar de quote van Napoleon. Wat mij in het hoofdstuk neurotechnologie: hersenen en religie opviel was een aantal dingen. 1) we zijn allemaal spiritueel, alleen lijkt het erop dat religies het willen claimen terwijl het al 200 miljoen jaar bestaat. 2) religies worden vaak gebruikt om een groep bijelkaar te houden en om andere groepen uit te sluiten. 3) religies worden door leiders vaak gebruikt om een groep te kunnen manipuleren. Maar wat nou, wanneer er steeds minder mensen geloven in een religie, zoals in Nederland. dat er nog steeds wel veel mensen spiritueel zijn. Waar gaan deze mensen dan naar toe?


Ik weet niet hoe jullie hier tegen aan kijken, maar als ik eens in de zoveel tijd twitter aan heb staan, dan lees ik vaak een behoefte aan verdieping, aan essentie, aan inspiratie. Het kan natuurlijk liggen aan de mensen die ik volg, maar goed…deze groep bestaat blijkbaar. Zou het kunnen zijn dat laten we zeggen twister het nieuwe medium voor verdieping & spiritualiteit aan het worden is. Niet voor iedereen, maar voor de groep niet-gelovigen die wel iets met spiritualiteit hebben. Dat sociale media een nieuwe vorm van religie zal worden. Gaat iemand straks zeggen:


Social Media is een prima middel om het gewone volk rustig te houden.


zondag 5 december 2010

verbindingen

Het lijkt erop dat we de antwoorden voor al onze vragen al zijn opgesloten in wat je om je heen ziet gebeuren. Een aantal weken geleden zag ik dit filmpje van Peter Russel over het Global Brain. Heel boeiend verhaal, zeker wanneer je bedenkt dat Peter deze theorie al in de jaren 80 heeft bedacht.

Wat hij zegt is dat tijdens de big bang zich miljarden electronen hebben verzameld en er een molecuul is ontstaan. Dat miljarden moleculen zich hebben georganiseerd tot een cel. Dat miljarden cellen zich hebben georganiseerd tot een levend dingetje. En dat miljarden verbindingen in ons hoofd er voor zorgen dat we kunnen zijn wie we zijn.

Vervolgens zijn al die hersenen zich aan het verbinden tot een global brain. Daar heb je ongeveer 10 miljard eenheden voor nodig schat hij in. Hoe dan ook, er zit iets in ons dat wil verbinden, vanaf het begin tot nu. Social media, internet zorgt ervoor dat we elkaar kunnen vinden. Waarom weten we niet, maar we willen het allemaal blijkbaar.

Wanneer je het boek leest van Dick Swaab "Wij zijn ons Brein / van baarmoeder tot alzheimer", lees je dat het aantal verbindingen er nogal toe doet. Hoe meer verbindingen tussen functionele delen in je hersenen hoe meer er mogelijk is. Hoe meer verbindingen, hoe meer bewustzijn er ook ontstaat. En dat vind ik dus boeiend. De relatie tussen verbindingen en een hoog bewustzijn.

Zou het zo zijn dat hoe meer verbindingen wij met elkaar weten te maken, wij ook meer bewust zullen omgaan met elkaar en onze omgeving. Hoe meer verbindingen in je hoofd , maar ook tussen elkaar is misschien wel het antwoord op veel vragen die we nu hebben over onze toekomst.

Het lijkt er in iedergeval op dat er minder vrije wil is dan je denkt. Zoals Victor Lamme schrijft in zijn boek "De vrije wil bestaat niet". Wel mooi om te mogen leven in een periode dat de hele mensheid zich begint te verbinden. Gewild of niet, het gebeurt. En weet je wat ik nou zo mooi vind, als je goed kijkt kan je onze toekomst al zien. Jij bent de toekomst.