Er zijn best een hoop opmerkingen gemaakt over mijn vorige blog over transparantie. Veel via mail en een paar publiek via dit medium. Mensen vinden het blijkbaar een beetje vreemd dat juist ik transparantie aan de kaak stel. Iedereen vindt dat je als bedrijf alles maar moet delen. Argument is dan dat juist door delen meer ontstaat. En met dat laatste ben ik het helemaal eens. Juist door te delen kan er iets nieuws groeien.Maar wanneer ik de wereld dan iets kleiner maak en mensen vraag om alles van zichzelf te delen dan wordt het verhaal al anders. Deel jij bijvoorbeeld wat je verdiend, op wie je stemt, wat je vindt van de PVV, hoeveel je van je partner houdt, hoeveel je echt werkt, waar je je geld aan uitgeeft, hoeveel je rookt of drinkt, of je naar porno kijkt. Daar gelden dan (op een paar mensen na natuurlijk) ineens hele andere normen. "Nee, natuurlijk deel ik dat niet...ik ben niet gek!!", krijg je dan te horen.Dat is toch vreemd. Anderen (organisaties) moeten wel delen maar jij hoeft dat niet te doen. Dat is toch raar.
Daarnaast ben ik er in de jaren negentig achtergekomen dat wanneer je alles deelt in een organisatie er grote groepen mensen heel onrustig kunnen worden. Zeker wanneer je informatie gaat delen die nog niet af is. Veel mensen kunnen die halve informatie niet juist beoordelen en gaan zelf alles maar invullen. Daardoor krijg je allemaal broodje-aap-verhalen. Wij hebben dat zelf meegemaakt toen we met de hele organisatie de strategie virtueel wilden ontwikkelen. Dat was in 1997. Niet doen is mijn advies.
Ik kan je uit ervaring vertellen dat dat niet werkt. Dat was voor mij ook het pijnlijke moment dat ik begreep dat je mensen moet beschermen door ze niet te bestoken met halve informatie. Ging helemaal tegen mijn gevoel in omdat ik tot dat moment alles wilde delen. Maar dat gaat nu eenmaal niet. Veel mensen raken hierdoor in een soort van paniek en zijn tot weinig meer in staat. Darnaast kost het je erg veel energie om alles weer rustig te krijgen. (Dit traject heette bij ons e-volution).
Kortom, 100% transparantie is helaas onmogelijk. Omdat mensen verschillend zijn en omdat ze in verschillende fasen zitten. Daarnaast moet je eerst eens naar jezelf kijken hoe transparant je zelf nu ECHT bent voordat je iets roept over hoe transparant anderen moeten zijn. Ik ben ervan overtuigd dat intussen veel organisaties transparanter zijn dan menig medewerker van diezelfde organisatie. Dat is dus niet in evenwicht en in mijn ogen niet duurzaam.
De hang naar transparantie wordt bij velen gevoed door een ontevredenheid over de huidige werksituatie is mijn mening.
Als je transparantie zo uitlegt, heb je helemaal gelijk. Het is verstandig om eerst goed te denken en daarna pas te praten. En het is noodzakelijk om je medewerkers mediawijs te maken en bewust te maken van impact van communicatie.
BeantwoordenVerwijderenMaar dat is totaal iets anders dan protectionisme, kennis afschermen, medewerkers controleren, communicatie censureren. En dat is wat je in je eerste blogpost (in beperkte mate) legitimeerde.
Met het eerste ben ik het eens (niet alles roepen wat in je opkomt). Met het tweede niet (kennis beschermen tegen concurrentie).
Maar daar schrijf ik volgende week nog een wat uitgebreidere blogpost over. Want het is zeker een boeiend onderwerp!
@Bert; Interessant. Ik kijk uit naar je blog. Kan je in je blog ook iets meenemen over octrooien en patenten. Want in essentie zijn dat natuurlijk ook instrumenten om kennis te 'beschermen'. Hoewel je de kennis natuurlijk wel transparant maakt, maar niet kostenloos beschikbaar stelt. Misschien zit daar ergens de oplossing.
BeantwoordenVerwijderenDe kennis is wel transparant, wordt gedeeld, dus er kunnen nieuwe vormen ontstaan. Maar de kennis is niet gratis beschikbaar. Boeiend.
Doordenkend zou het betekenen dat nieuwe ideeen gaan bestaan uit duizenden basis ideetjes waar ook duizenden patentjes op zitten. Best complex.
Social Media verbieden heeft geen zin, net als sec drugs of alcohol verbieden niet helpt. Je moet medewerkers er mee leren omgaan, waarschuwen wat wel en wat niet wenselijk / gepast is. Als medewerkers blijk geven de lessen goed begrepen te hebben, moet je ze kunnen loslaten en hoef je ze ook niet te beperken. Net als met privacy online moet je ook met intellectual property online voorzichtig en begripvol omgaan. Dat moet je dus leren met vallen en opstaan.
BeantwoordenVerwijderen@Guus; helemaal met je eens. We zitten nu nog in een fase die jet het best kunt omschrijven als 'puberen'. Afzetten tegen de gevestigde orde, alles moet anders. Hoewel ik in de grond van mijn hard ook echt denk dat veel anders moet, 'weet' ik intussen dat organisaties en de samenleving niet in een klap te veranderen zijn.
BeantwoordenVerwijderenDe 'onvolwassen' fase waar social media nu in zit heeft ook weer zijn rol. Het zorgt voor opschudding en de massa zal zich langzaam aanpassen.
Maar met Social Media is ook iets anders aan de hand. De macht schuift van de kerk, regering, bedrijfsleven naar de massa. De massa wordt steeds krachtiger. Dat is goed, alleen ook mogelijk gevaarlijk wanneer we nog in een onvolwassen fase zitten.
Zeg maar een tiener met een zware gun.