zondag 9 augustus 2009

oei, wat een bifurcatie!


Momenteel ben ik een boek aan het lezen van Ervin Laszlo, "Kwantum Shift in het Wereldbrein". Ik had al eens een boek van hem gelezen. Het gaat erover dat hij aangeeft dat we als mensheid voor een belangrijk beslismoment staan. Hij praat niet over beslismomenten maar over bifurcatie.

Bifurcaties, term uit de wiskunde, zijn momenten van chaos die gepaard gaan met een overgang van een oud naar een nieuw systeem. Het zijn overgangen die nooit geleidelijk gaan of rechtlijnig zijn, maar altijd abrupt en heftig. In zijn boek geeft hij vele voorbeelden waarmee hij aangeeft dat we (de hele wereld) op korte termijn af stormen op totale chaos, of dat we als wereld naar een hoger plan bewegen. Klinkt misschien wat zweverig maar dat is het zeker niet.

Konden we voorheen ons alleen maar druk maken over de dingen in je dorp, nu is dat razendsnel opgeschaald naar stad, provincie, land, Europa en de wereld. Alles is met elkaar verbonden, niemand is meer zelfstandig. Dat betekent dat er een nieuwe struktuur zal ontstaan, hij noemt het een supra-systeem. Alle sub-systemen zullen ondergeschikt worden aan dit mondiale supra-systeem, mensen, landen, steden, organisaties.

Om ervoor te zorgen dat we goed uit dit bifurcatiemoment komen, zullen we anders moeten gaan denken. Er zal een nieuwe visie moeten komen. Einstein zei al dat je nooit je problemen kunt oplossen met de manier van denken die de problemen ook heeft veroorzaakt. Laszlo geeft een voorzet voor een nieuwe visie, waarbij hij ook aangeeft dat het een aanzet is. Want de materie is zo complex dat je het onmogelijk nu al kunt beschrijven. Het zal voor een deel ook nog moeten ontstaan.

Het is een zeer interessant boek, beetje lastig lezen maar zeer de moeite waard. Als ik er klaar mee ben dan zal ik proberen een soort samenvatting te geven. Ik hou je op de hoogte.


Paar weken geleden ben ik gevraagd om een column te schrijven voor de website werken20.nl. Mocht je interesse hebben, dan staat mijn verhaaltje hier.

1 opmerking:

  1. Ik vind het altijd mooi als metaforen uit de wis- of natuurkunde gebruikt worden om het gedrag van mensen of organisaties te duiden.
    Helaas gaat dit niet altijd helemaal goed. De metafoor van bifurcatie is mooi, maar een bifurcatie leidt (volgens mij) altijd weer naar een stabiele toestand of dit een hoger plan is of dat we terug gaan naar de middeleeuwen is, gelukkig, niet voorspelbaar.
    Dit is namelijk wat de chaostheorie bedoelt te zeggen: een beschrijving geven van deterministische maar onvoorspelbare systemen.

    BeantwoordenVerwijderen