dinsdag 8 september 2009

geld maakt lui

Is het je wel eens opgevallen dat bedrijven met veel geld vaak om de problemen heen lopen? Zelf hebben we ook een periode gekend waar we heel gemakkelijk geld konden verdienen. Eind vorige eeuw, dus alweer een tijdje terug. Wat je dan achteraf opvalt is dat er dan een gedrag ontstaat waar je nooit echte keuzes maakt. Het zijn altijd compromissen. Iedereen een beetje gelijk en de rest kopen we af.

Dat geldt natuurlijk voor bedrijven, maar ook voor mensen en de samenleving. Wat je veel ziet is dat wanneer mensen ineens veel geld krijgen, ze als een ballon leeglopen. Alle energie is eruit. Er wordt alleen nog geconsumeerd en geborreld. Deze mensen worden lui en zijn tevreden met zichzelf. Denken ze op dat moment. Na een paar jaar worden de meesten namelijk ongelukkig en denken met weemoed terug aan de tijd dat ze nog ergens voor gingen. Toen ze nog spirit hadden.

Bij samenlevingen zie je hetzelfde. Rijke samenlevingen of economieen zoals Nederland zijn lui geworden. Komen niet meer van hun plek en discussieren over alles. Het poldermodel is denk ik het symbool van een verwende samenleving. Er worden geen echte beslissingen meer genomen. Tijd is niet belangrijk meer, we kunnen heel lang doen over het nemen van een beslissing.

Wat er gebeurt met verwende organisaties, mensen of samenlevingen is dat ze naar binnengericht zijn. Niet meer naar buiten willen kijken, eigenlijk wel heel tevreden zijn over zichzelf. Ik zie dan zo'n dik mannetje van acht jaar bovenop een berg speelgoed zitten met een ontevreden gezicht.

Het grote gevaar van dit gedrag is dat je een 'sitting duck' bent geworden. Het voelt niet goed, maar erger nog je past je ook niet meer aan de veranderende omstandigheden aan. De snelheid is eruit, dus de concurrentie loopt je zo voorbij. Juist mensen, organisaties en landen met honger zijn eager, willen winnen, zijn naar buiten gericht. India, China, Polen, noem maar op..die landen willen vooruit. De mensen daar willen beter worden, willen leren, willen winnen.

Ik denk dat er in nederlnd heel snel een gevoel van Urgentie moet komen dat we een lui land zijn geworden. Dat we heel erg met onze eigen probleempjes bezig zijn. Terwijl we juist nu ons moeten richten op de mogelijkheden die ons land met haar inwoners heeft in de wereld. We hebben alles om succesvol te zijn, behalve het juiste gedrag.

Het lijkt op een dikke 50'er op een hele dure racefiets. Dat ziet er niet uit en gaat ook niets worden. Tenzij de dikke 50'er echt de keuze maakt om wielrenner te worden. Dan is de spirit terug.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten