donderdag 1 oktober 2009

full circle

Wanneer je mensen een stuk van hun verantwoordelijkheid afneemt, is dat stuk vaak aanleiding om niet meer te kunnen functioneren. Dat is voor mij een belangrijk inzicht dat ik heb opgedaan door de afgelopen 20 jaar intensief te werken aan nieuwe organisatievormen.

Ook al doet iemand heel weinig aan bijvoorbeeld sales of innovatie, begrijp dat het voor die persoon belangrijk is om er zelf controle over te hebben. Wanneer je bijvoorbeeld, zoals ik heb gedaan, sales gaat organiseren of innovatie, dan kan het volgende gebeuren:

Medewerkers die niet meer verantwoordelijk zijn voor sales of innovatie, omdat je het ze hebt afgenomen, zullen met de armen over elkaar gaan zitten. Zo van: nou, daar ben ik dus niet meer voor verantwoordelijk. In het ergste geval kunnen ze ook nog commentaar gaan leveren op het georganiseerde sales of innovatie-onderdeel. Zo van: lastig he?, valt het tegen?.

Het blijkt een soort oerregel te zijn dat dit kan gebeuren. Wanneer je dus in een organisatie werkt waar de medewerkers maar een beperkte verantwoordelijkheid hebben, dan is de kans groot dat ze naar alles gaan wijzen waardoor zij zelf niet kunnen functioneren. Dus de oorzaak van misfunctioneren buiten zichzelf leggen.

De kunst is volgens mij om iedere medewerker een 'wereld' te bieden waardoor hij of zij zich compleet voelt. Dus alles is aanwezig om zelf succesvol te zijn. Er is niets meer om naar te wijzen waardoor je niet zou kunnen functioneren. En natuurlijk gaat het vooral om een mindset. Maar het is mij opgevallen dat zelfs de meest brilliante en wijste mensen gaan wijzen wanneer je ze iets afneemt omdat je denkt dat het dan beter is geregeld.

Mensen in grote complexe organisaties hebben het best moeilijk als het bovenstaande waar is.

4 opmerkingen:

  1. Matthijs Hoekstra1 oktober 2009 om 11:53

    Dit heb ik eens gezien bij een klant. Plaatsen van een server in een serverruimte. 1 persoon verantwoordelijk voor bestellen hardware, 1 plaatsen server, 1 stroom, 1 netwerk etc. Maar niemand verantwoordelijk voor het werkend opleveren van een server. Die verantwoordelijkheid nam ook niemand want er was een cultuur van schuld geven. Als er iets verkeerd ging werd er meteen gewezen en dat wilde men maar al te graag voorkomen. Niet mee te werken met zo'n klant. Gebeurde nooit wat en er was niemand die dacht in oplossingen.

    Op zo'n moment ben je erg blij met je eigen baan :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Of juist niet. Dan is er tenminste veel om naar te wijzen :). Op het eerste gezicht lijk je het van wijzen altijd makkelijker te krijgen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het is daarmee vooral slim als je mensen een nieuw doel of nieuwe verantwoordelijkheid geeft en niet alleen maar iets afneemt. Een nieuw doel is ook een voorwaardse beweging, wellicht anders dan daarvoor, maar daat horen verantwoordelijkheden bij. Zet die wel scherp, het moet geen balonnetje zijn natuurlijk!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Helemaal mee eens.

    Het denken en doen zo min mogelijk scheiden.

    Hoe meer dit gescheiden wordt hoe meer je een assembly line creeert waar de winst moet gaan liggen in de laagst mogelijke kosten per stapje (degradatie van werk). Dit lijkt wellicht gunstig maar het remt ontwikkeling.

    Hoe meer denken en doen gebundelt worden hoe meer creativiteit in oplossingen en opportunities er zullen onstaan.

    BeantwoordenVerwijderen