woensdag 13 januari 2010

oud leiderschap bron volgende recessie


Gisteravond zitten kijken naar de manier waarop Balkenende omgaat met 'the brutal facts' uit het rapport over IRAK. Hij wil het niet zien, het komt hem niet goed uit. Ik moet denken aan bezoeken die ik soms heb bij bedrijven die eigenlijk op dezelfde manier reageren. Nadat wij ons verhaal hebben gedaan over het nieuwe werken (work21) komt het regelmatig voor dat directies al snel tot de conclusie komen: oh, maar dat doen we al jaren zo. Om vervolgens het onderwerp terzijde te schuiven en door te gaan met de waan van de dag.

Deze mensen, de leiders van organisaties, blijken erg tevreden te zijn over zichzelf. Omdat ze naar binnen gericht zijn en volledig worden opgegeten door hun bedrijf en de hectiek kunnen ze niet anders dan iedere nieuwe verandering afserveren. Ze hebben het te druk en eigenlijk waren ze jaren geleden met hun eigen aanpak heel succesvol. Dus waarom zou je daar iets in veranderen.

Maar deze mensen (oude leiders) sturen hun bedrijf regelrecht de afgrond in. En dat vind ik ontoelaatbaar. Bestuurders moeten begrijpen hoe de wereld aan het veranderen is. Bestuurders hebben als taak om hun organisatie zo in te richten dat het past in de samenleving. Dat geldt trouwens ook voor Balkenende, hij is er verantwoordelijk voor dat de overheid is ingericht om maximaal de huidige samenleving te ondersteunen. We moeten er geen last van hebben, het moet ons juist helpen.

Maar in tegenstelling tot de overheid gaan bedrijven uiteindelijk failliet wanneer ze zich niet kunnen aanpassen. En dat de oude leiders dan vervolgens thuis komen te zitten is jammer. Maar dat de medewerkers die afhankelijk zijn van de beslissingen die door de bestuurders worden genomen ook worden ontslagen is onverkwikkelijk.

Zelfgenoegzaamheid en angst staan aan de basis van het niet willen veranderen. We hebben nu nieuwe leiders nodig. Mensen die lef hebben. Mensen die de nieuwe wereld zien, die de dynamieken van onze nieuwe wereld begrijpen, die snappen dat we anders met onze omgeving moeten omgaan, die begrijpen dat daar veel discipline voor nodig is maar ook vrijheid. Mensen die begrijpen dat het niet gaat om praatgroepjes maar juist om passie en duurzame aktie. Mensen die zich kwetsbaar durven op te stellen (Balkenende dus niet) en juist samen met anderen tot nieuwe oplossingen willen komen. Mensen die openstaan voor verrassingen, voor nieuwe richtingen. Maar wel een duidelijk beeld hebben waar we heen gaan.

Die leiders zoeken we. De dagen van de oude leiders zijn geteld. De dagen van Balkenende zijn geteld. Bedrijven met oud leiderschap zijn in gevaar. De massale ineenstorting van traditioneel geleide bedrijven kan zorgen voor onze volgende recessie. Maar we moeten er even doorheen. Tis niet anders.

2 opmerkingen:

  1. Hear, hear!

    Maar tegelijk wel pijnlijk als straks blijkt dat hij makkelijk blijft zitten...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het is inderdaad schokkend. Vandaag al de hele dag aan het vergaderen maar de basis voor het deelnemen aan een oorlog in drie kwartier regelen. Hoe belangrijk vind je dan jezelf......

    BeantwoordenVerwijderen