Het leger is een symbool van discipline. Strenge tucht en keiharde mannen en vrouwen. Als er ergens discipline is dan is het wel in het leger. Zo lijkt het in iedergeval wanneer je er van een afstandje naar kijkt. Het leger kent veel discipline, zeker. Maar de meeste mensen in het leger hebben juist heel veel moeite met zelfdiscipline. De systemen om de mensen heen zorgen er juist voor dat iedereen zich aan de regels houdt. Niet de mensen zelf.
In het bedrijfsleven is het niet anders. Terwijl er nog steeds een soort ontzag is voor 3D-suits en grote organisaties, gaat het vaak over strakke systemen waar mensen werken die heel veel externe struktuur nodig hebben. Het systeem zorgt voor het juiste gedrag. Vrije mensen daarintegen worden, zeker door corporate jongens, vaak gezien als totaal ongediciplineerd, ze doen maar wat. Maar juist de mensen die niet kunnen, en willen, terugvallen op een externe struktuur en wel succesvol zijn in hun leven hebben heel veel zelfdiscipline.
Hoe minder externe struktuur er is hoe sterker mensen moeten zijn om te overleven of succesvol te zijn. Je kan het ook anders zeggen: hoe meer regels je ziet in een organisatie of maatschappij hoe zwakker de mensen zijn, hoe minder zelfgedisciplineerd mensen zijn. Dus wanneer er binnen je bedrijf steeds meer regels ontstaan heeft dat te maken met de kwaliteit van de mensen. Het gaat ook over de kwaliteit van het leiderschap. Omdat de organisatie blijkbaar niet duidelijk kan maken wat het gewenste gedrag is en daar feedback op durft te geven, wordt maar weer een regel bedacht.
Kijk eens om je heen, binnen je eigen bedrijf of zelfs in onze eigen samenleving. Zou het leven niet veel eenvoudiger worden wanneer mensen uit zichzelf veel gedisciplineerder zouden zijn. Zouden we dan niet veel minder regels en handhaving hebben en daardoor een hoop energie overhouden voor relevante dingen. Maar juist doordat we steeds meer regels krijgen worden mensen steeds afhankelijker, en daardoor steeds minder gedisciplineerd. Door alle voorzieningen en regels kan je denken dat je niet meer verantwoordelijk bent voor je eigen leven en geluk. Het ligt immers aan alles en iedereen om je heen.
Jongens kom op. Neem de verantwoordelijkheid voor je leven weer in eigen hand. Maak je niet afhankelijk van je omgeving. Gedraag je een beetje normaal en de wereld wordt er direct een stuk leuker door. Niet wijzen naar alles waardoor jij je werk niet kunt doen of ongelukkig bent. Je bent voor een heel groot deel zelf in controle over je eigen geluk.
Hoi Roland,
BeantwoordenVerwijderenuit mijn hart gegrepen! Ik ondersteun volledig de eigen verantwoordelijkheid en de zelfbeschikking die ieder mens heeft. Ik wil op deze plek overigens mijn grote waardering uitspreken voor je blogposts van de laatste tijd (ik heb ze nog niet allemaal gelezen :-)). Ik herken en waardeer het leiderschap dat eruit spreekt en het appelleert aan mijn eigen visie "een wereld van mensen die samen creëren vanuit zelfleiderschap....".
Zeer inspirerend!!
Hartelijke groet, Martin Blonk
Je hebt gelijk EN wees er op bedacht dat er veel, heel veel mensen zijn die het met je eens zijn, ook zeker willen en tegelijkertijd geen idee hebben hoe ze dat moeten doen, er zelfs lamgeslagen door raken.
BeantwoordenVerwijderenHet anders (voor-)doen is de moeilijkheid vaak niet maar de interne stemmetjes (waarden, overtuigingen, zelfbeeld) die anders beweren zullen sterker zijn. Ik ben erg voor de instap op het interne stemmetje. Dat heeft een veel groter en blijvend effect. Dus werken op de sturing achter gedrag. Zo heeft loyaliteit een het sterke en onbewuste sturing. Als je daar op gedragsnivo tegenin gaat, gaat het innerlijk behoorlijk knagen.
Dus ik ben het met jouw blog eens en is het vaak niet zo gemakkelijk om het 'even' anders te doen.
Zou het eigenlijk verschil uitmaken of de mensen hoog of laag zijn opgeleid? Heb weinig ervaring met laag opgeleiden maar zie wel eens zeer gedisciplineerde vrije mensen in de bouw.
BeantwoordenVerwijderen