correctie van Piet

Net kreeg ik een mail van een van de lezers van mijn blog. Laten we zeggen zijn naam is Piet. Het ging over de wijze waarop ik schrijf over de rol van vakbonden. Ik benader, volgens zijn mail, vakbonden als een 20ste eeuw instrument dat in deze tijd compleet outdated is. Gewoon niet meer nodig, onhandig zelfs, en vaak ook anti-ondernemer gericht. Hij schreef het niet helemaal zo, maar het is wel waar dat ik geregeld de vakbonden zo neerzet in mijn verhaaltjes.

Hij, Piet dus, schreef dat het misschien in de wereld waarin ik leef niet nodig is om gebruik te maken van vakbonden omdat mensen heel erg goed voor zichzelf kunnen zorgen. Maar hij wist mij twee schrijnende voorbeelden te geven waarin vakbonden veel zouden kunnen betekenen voor werknemers. Het gaat hierbij vaak om kleine bedrijven waarbij de werknemers handwerk verrichten. Deze mensen moeten op een of andere manier 'beschermd' worden tegen de grillen en de onverschilligheid van de ondernemer of baas.

Ik denk dat ik Piet gelijk moet geven. Er is uiteraard nog steeds een hele groot deel van onze samenleving die helemaal niet nadenkt over de nieuwe beschaving. Helemaal nul. Deze mensen zijn bezig om hun vak uit te oefenen. Zijn blij dat ze een baan hebben, en zijn als de dood dat ze hun baan verliezen. Deze mensen zullen de ondernemer dus ook niet het vuur aan de schenen leggen over de arbeidsomstandigheden. Dus accepteren ze de soms slechte situatie waarin ze hun werk moeten uitoefenen. Ook in Nederland.

Beste Piet, dank voor je mail en je correctie. Ook hier moet ik meer nuance aanbrengen. Maar niet alleen ik! Ook vakbonden moeten meer nuance aanbrengen. Vakbonden zijn goed voor een deel van de werkende bevolking, maar voor een ander 'groeiend' deel van de bevolking werken ze juist verstikkend. De veranderingen in onze samenleving vereisen een her-ijking van de posities. Van de vakbonden en ook van mij!