dinsdag 2 februari 2010

over gedrag en klimaat


Al langere tijd ben ik ervan overtuigd dat het gedrag van mensen te maken heeft met het klimaat. Heel eenvoudig eigenlijk: wanneer er altijd appels en peren aan de bomen hangen hoef je nooit bang te zijn dat er niets te eten is. Plannen is dan ook totaal niet van belang. Dat zegt iets over het gedrag.

Wanneer je echter te maken hebt met verschillende seizoenen, en in de winter kan je echt niets te eten vinden, dan zul je vooral daarover moeten nadenken. En vooraf iets regelen. Kortom je moet iets plannen om niet dood te gaan in de winter. Dus mensen die meer in het noorden leven zullen wat meer plannen dan mensen die in het zuiden leven, waar je altijd wel iets te eten kunt vinden.

Zo dacht ik dat de wereld grofweg in elkaar zat. Totdat ik gisteren met iemand zat te praten uit Finland. Deze persoon was het voor een groot deel met mij eens behalve dan dat mensen die in een stad leven ook niet meer hoeven te plannen. Er is altijd eten, je hoeft je nooit zorgen te maken over morgen. Het zuiden is zeg maar een stukje opgeschoven naar de grote steden.

Dus eigenlijk hebben mensen in een stad in de basis iets van ik hoef niets te plannen, terwijl we zeker in het westen alleen maar meer aan het plannen zijn. Beetje verwarrend allemaal. En toen ging het gesprek even over geluk.

Wanneer wij in Nederland een dag geen stroom hebben ligt ons land op zijn kont. Iedereen zal in rep en roer zijn en een burgeroorlog ligt bij wijze van spreken op de loer. Wij hebben ons ontzettend afhankelijk gemaakt van externe systemen. Energie, voedsel, veiligheid, noem maar op. In Finland leven mensen die ook als de stroom uitvalt nog weken self supporting zijn. Deze mensen maken zich niet zo druk over alles wat er in de wereld gebeurd. Niet dat het ze niet interesseert, maar omdat ze hun eigen tempo hebben en hun eigen self supporting omgeving. En dat geeft blijkbaar erg veel rust.

Oh ja, en waarom zijn ze in Finland zo self-supporting: vanwege het klimaat. Het kan in dat land zo vreselijk koud zijn dat systemen heel gemakkelijk kunnen uitvallen. En dan ben je dus op jezelf en je buren aangewezen. Dat doet dus echt iets met je gedrag.

Ik ga vanavond maar eens kijken naar de weersberichten.

3 opmerkingen:

  1. Klopt helemaal, onderzoek heeft aangetoond dat de ontwikkeling van de menselijke hersens een sprint genomen heeft in zeer koude tijden, wat weer aangaf dat alle zeilen bij gezet moesten worden om te overleven... beetje darwin erbij en voila Human 1.0

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik heb me inderdaad wel eens afgevraagd wat er in Nederland gebeurt als de stroom uitvalt, het gas niet meer werkt en de supermarkt dicht blijft? Volgens vallen er dan binnen enkele dagen doden in mijn - op het moment beetje suffige - wijk.

    En hoe ga ik dan eigenlijk zelf mijn kinderen en mijzelf warm houden en te eten geven? Mijn gemiddelde voedselvoorraad is binnen een paar dagen op of bedorven. Ik kan ook niets uit mijn dure designtuin met niet-inheemse planten eten en ik heb ook erg weinig hout te verstoken in mijn tuin om het warm te houden. En ik weet echt niet wat ik uit het bos wel en niet kan eten.

    Misschien toch eens een noodvoorraad blikken aanleggen, wat brandhout verzamelen en de SAS survivalgids kopen? Nu snel op een Finse website kijken hoe zij het doen, nu het nog kan...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zo dacht ik dat de wereld grofweg in elkaar zat. Over gedrag kun je je eindeloos verwonderen. Het is ook van belang dat te blijven doen. Vooral als je denkt een verklaring gevonden te hebben (klimaat of ....)
    Herkenbaar, wat is je verwonderen toch prachtig.
    groet joop

    BeantwoordenVerwijderen