maandag 19 december 2011

de balans tussen ik en wij

Mensen hebben de vreemde gewoonte om altijd te proberen om bestaande systemen te misbruiken of er handig omheen te manouvreren. De meesten van ons zullen al hun creativiteit aanwenden om gaten in het systeem te ontdekken of te schieten. Of het nu gaat om uiteindelijk minder belasting te betalen, of om in te breken in computer systemen of om de zwaar gereguleerde omgevingen van financiele instellingen te omzeilen.

Het lijkt er zelfs op dat hoe strenger het systeem wordt ingeregeld, hoe slimmer we worden om er zo min mogelijk last van te hebben. Het is een soort competitie tussen de systeembedenkers en de mensen die er mee moeten werken. Beetje vergelijkbaar met de politie versus de criminelen. De politie loopt altijd een slagje achter op de criminelen.

Dus het nog strakker trekken van systemen werkt niet altijd het beoogde doel in de hand. En dat doel is uiteraard het verhogen van de kwaliteit door het verminderen van risico's. Het systeem geeft aan wat goed en kwaad is en wat je in welke volgorde met welke instrumenten moet doen. De perfecte maakbare wereld. Maar mensen passen daar blijkbaar van nature niet zo goed in.

Mensen zijn egoistisch. Of dat nu goed of fout is maakt even niet uit. Het is een gegeven. Mensen denken eerst aan zichzelf of aan hun gezin en daarna misschien aan het bedrijf. Daarom zullen mensen altijd kijken wat er te halen is uit het systeem. Hoe kan je het systeem zo gebruiken dat je er zelf maximaal van profiteert. Daarmee wordt het systeem gesloopt en moet het weer worden aangepast. Door de aanpassing wordt alles trager, duurder, bureaucratischer en komt het gehele systeem mogelijk in levensgevaar. Maar daar denkt de gemiddelde werknemer niet over na en zoekt na de ineenstorting van het bedrijf gewoon weer een andere baan.

Het zit dus in mensen. Maar er zitten ook andere eigenschappen in mensen die de bovengenoemde egoistische eigenschappen in een gezonde balans kunnen brengen. En dat is TROTS. Trots zijn om samen met andere ergens voor te staan. Trots zijn op je bijdrage in het bedrijf of samenleving. Trots zijn op de producten en diensten van je bedrijf. Door die trots kijk je verder dan jezelf. Door je trots zal je het systeem niet willen misbruiken omdat je ziet dat je anderen daarmee in problemen brengt.

Ik zeg dus niet dat door trots je het egoistische trekje kunt laten verdwijnen. Zeker niet, maar je brengt het wel in een gezonde balans. En ik denk dat het goed is te beseffen dat naarmate mensen meer trots zijn op hun eigen bedrijf er minder zware regelgeving nodig zal zijn en het bedrijf meer snelheid zal maken. Het is een delicaat evenwicht tussen 'ik' en 'wij', maar zeker de moeite waard om in de gaten te houden.

Ik ben trots op e-office dat wij op na 20 jaar zoeken ons Yellow&Blue-concept nu kunnen omzetten naar een nieuwe categorie diensten en producten. Hiermee kunnen wij onze huidige en toekomstige klanten unieke waardevolle oplossingen bieden die nooit eerder werden aangeboden in de markt.

Begrijp je een beetje waarom ik trots ben :-)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten