donderdag 25 juni 2009

kansloos


Nog een voorbeeld van het geweldige beleid van onze regering voor het ondernemerschap in onze maatschappij. Zoals ik al eerder heb aangegeven denk ik dat we het met z'n allen uiteindelijk moeten hebben van ondernemers en een overheid die ons allen ondersteunt in het bereiken van onze gezamenlijke afspraken. Ik wil daarbij aangeven dat ik niet pleit voor grote verschillen tussen rijk en arm omdat hierdoor onwenselijke spanningen ontstaan en de vooruitgang van het geheel zal tegenstaan. Dus er moet wel degelijk aandacht zijn voor de zwakkeren in onze samenleving. Maar we kunnen doorslaan.

Het voorbeeld: stel je hebt een organisatie met 200 mensen. We zitten in een recessie en als ondernemer zie je niet snel dat de omzet omhoog gaat dus moet je iets doen aan je kosten. Je wilt je bedrijf redden en de enige mogelijkheid om je bedrijf te redden is dat je de loonkosten omlaag brengt. Collectieve loonverlaging zit er niet vaak in, dus het enige wat je kan doen is nadenken om afscheid te nemen van medewerkers. Hoe moeilijk dat ook is.

Je doet dit om het geheel in leven te laten en in iedergeval een kans te geven. Waar loop je dan tegen aan. Je kan het als bedrijf niet veroorloven om mensen te ontslaan! Je kan het domweg niet betalen!! Want als je afscheid wil nemen van mensen betaal je grofweg 1 maandsalaris per gewerkt jaar. Dus als je afscheid wil nemen van een paar mensen loopt dat al snel in de tonnen aan vergoedingen. En dat terwijl je afscheid wilt nemen omdat je liquiditeitsproblemen (vrij beschikbaar geld) verwacht.

Het enige wat dan overblijft is dat je je bedrijf failliet laat gaan. Iedereen met z'n schulden laat zitten en een doorstart maakt. Frustrerend voor het gezonde deel van het bedrijf, frustrerend voor de leveranciers, de aandelhouders, de ondernemer en een hele dure oplossing voor de overheid trouwens. Waar zijn we dan mee bezig denk ik dan. Mijn voorspelling is dat de afkoopregelingen binnen een jaar op de schop gaan omdat er anders heel erg veel bedrijven failliet zullen gaan en misschien weer een doorstart maken. Hallo den Haag, hoort u mij..we leven in de 21ste eeuw.

1 opmerking:

  1. Je schetst terecht de frustrerende situatie waarin bedrijven verkeren met een sociaal beleid en veel langdurige arbeidscontracten die plotsklaps in zwaar weer komen. Bonden hebben daar geen oog voor en gaan leiver verder met de concurrent die op het moment dat jij failliet bent start met dezelfde dienstverlening maar met een lagere loonquote door de lagere uursalarissen.

    BeantwoordenVerwijderen