zondag 19 juli 2009

identiteit en imago


Internet zorgt voor transparantie. Transparantie over nieuws, zaken, onderwerpen, maar ook over bedrijven en personen. Alles wat je een keer schrijft op internet of wat er over je wordt geschreven, draagt bij aan het beeld dat mensen over je hebben of krijgen. Konden bedrijven vroeger nog werken aan een imago, in de huidige tijd wordt dat knap lastig.

Wat ik hiermee bedoel? Een imago is een gewenst beeld. Je kan dus als bedrijf een gewenst beeld bedenken en door veel geld te stoppen in reclamecampagnes, de klant te laten denken dat je als bedrijf werkelijk zo bent. Zo hebben we het heel lang gedaan. Maar als je er even over nadenkt is dit typisch een produkt van de 20ste eeuw. De wereld is maakbaar.

Wanneer je dat nu probeert te doen als bedrijf dan loop je het gevaar dat je eigen medewerkers, die waarschijnlijk niet zijn aangehaakt bij de reclamecampagne, een heel ander beeld neerzetten van je bedrijf via blogs, twitter, Hyves, etc. Je ware bedrijfsidentiteit wordt nu zichtbaar. En als er een groot verschil zit tussen je imago en de identiteit heb je een probleem.

Daarom ben ik er ook van overtuigd dat de enige manier om te kunnen omgaan met de transparantie in deze wereld authenticiteit is. Wees jezelf, wees eerlijk, wees consistent, zeg waar je voor staat, wees niet bang. Probeer niet de schijn op te houden. Niet als bedrijf en niet als persoon. Reageer eerlijk en open op reakties uit de wereld.

Het is mijn overtuiging dat, door internet, we toegroeien naar een wereld met minder facades, meer eerlijkheid en openheid. Alleen moeten we dan wel zeker weten dat de persoon (of bedrijf) die schrijft, ook werkelijk die persoon is.

1 opmerking:

  1. Helemaal waar ik ik probeer ook driftig mee te doen. Gewoon eerlijk oprecht en kwetsbaar durven opstellen en ja ik ben het echt zelf.
    Ik zie wel een groeiende groep leeftijdgenoten en zelfs die toch zeker 10 jaar jonger zijn, die lijken af te haken. (ben ik alweer bijna 50..., nog een jaartje 49) Het tempo van de steeds maar weer toenemende mogelijkheden om via het internet te communiceren en jezelf en je bedrijf te presenteren is groot. Ik ken mensen die er erg bang voor zijn. Bang voor virussen, angst voor misbruik je opgeschreven woorden of de foto van jezelf. Maar ook gewoon moeite hebben met het beheersen van al die verschillende kennis en taal dien nodig is om mee te doen. Ik sprak zelfs iemand die niet aan LinkedIn wilde deelnemen uit angst voor virussen... (en dan heb ik het niet over de Mexicaanse griep...)
    En natuurlijk de angst dat iemand er vandoor gaat met dat wat jij bedacht had. Je weet wel, kennis achterhouden is macht verwerven in de 20e eeuw.
    Hoe betrekken we die mensen en hoe nemen we die angst weg? Kunnen we de toegang om deel te nemen nog eenvoudiger maken, zonder ingewikkelde handelingen op de PC. (er was iemand die vond de aanschaf van z'n geweldige Mac een miskoop, hij begreep niet hoe de programma's werkte en gebruikt maar weer de pc. En toch... als ik mijn 77 jarige ouders zie, wat die nog doen met het internet en e mail....)
    Wat kunnen we doen om de generatie die lijkt af te gaan haken, over de streep te halen.

    BeantwoordenVerwijderen