donderdag 29 april 2010

boek: Generatie Y: aan het werk, van Kim Castenmiller

Vanmiddag een gesprek met Kim Castenmiller. Zij is de schrijfster van het boek Generatie Y: aan het werk. Allereerst is het handig om te weten wat nu eigenlijk de generatie Y is. Volgens Kim zijn dat mensen die
  • geboren zijn tussen 1980 en 1994,
  • ze zijn hoog opgeleid ,
  • hebben een sterke vrijheidsdrang en
  • behoefte aan zelfbeschikking.
  • Daarnaast zijn het Netwerkers.

Deze groep mensen, bemannen in steeds grotere aantallen onze organisaties. Onze oude organisatieschepen, onze klippers. De generatie Y lijkt zich vanuit mijn perspectief te ontworstelen uit de mechanische procesgerichte wereld. Ze praten over authenticiteit, respect, eigen, samen, MVO, vrijheid, zelfbeschikking. Allemaal woorden die niet passen in een klassieke organisatie. Misschien roepen ze het wel maar ze kunnen er natuurlijk nooit vorm aan geven omdat de organisatie daar niet voor is ingericht.

Kim gaat verder en komt tot de conclusie dat "de generatie Y de belofte in zich draagt om organisaties van binnenuit te transformeren". Ik denk dat ze daar gelijk in heeft, organisaties worden bemand door een nieuwe generatie werkers. Werkers die zo hun eigen eisen stellen aan hun werkomgeving en ambities. Maar diezelfde werkers zijn tegelijkertijd ook consumenten, burgers, en vormen samen een steeds groter deel van onze samenleving. Zoals Kim in mijn ogen dan ook terecht opmerkt: "Het werd mij steeds duidelijker dat de generatie Y ten aanzien van werk slechts een symptoom is van een veranderende tijdgeest".

Je kan het ook anders zien: de generatie Y is het product van onze huidige samenleving. Onze samenleving migreert naar de samenleving Y. De vraag is of organisaties ook de slag naar Y kunnen maken. En dan denk ik vooral aan de bestuurders. Want ik wil het toch ook wel even opnemen voor de bestuurders. Zij zijn natuurlijk wel verantwoordelijk voor de continuiteit van de organisaties. Organisaties die voor een groot deel gestoeld zijn op processen. Het lijkt erop dat de generatie Y helemaal niets met processen te maken wil hebben. En dat geeft natuurlijk spanning. Want we hebben processen wel heel erg nodig!

Zie daar mijn vraag: Hoe gaan we in de toekomst onze processen bemannen wanneer organisaties in de toekomst gerund worden door Y en Y+ generaties? Mensen die helemaal niets met struktuur en processen te maken willen hebben. Moeten we dan eerst alle processen wegautomatiseren? Interessante gedacht.

Ik ga het Kim Castenmiller vanmiddag zeker vragen!

2 opmerkingen:

  1. Heerlijke uitdaging toch!

    Als je het uitgangspunt neemt dat processen de medewerkers dienen te ondersteunen zodat ze op hun manier met hun vaardigheden en kennis zo effectief en efficient mogelijk de bedrijfsdoelen kunnen bereiken dan heb je volgens mij het juiste startpunt.

    Dus de bedrijfsdoelen en de medewerkers zijn leidend en het proces is faciliterend en niet andersom. Op die manier kan een organisatie ook dynamisch zijn en zich aanpassen aan veranderende omstandigheden en wordt de kracht van mensen optimaal benut.

    Dat vraagt uiteraard wel continu verander-management maar ook dat kun je in de organisatie inbedden.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Om te beginnen zou je eigenlijk onderscheid moeten maken tussen proces en procedure. Een proces is een aantal opeenvolgende handelingen met een zeker resultaat, een procedure is een vastlegging van handeling in en volgorde om een bepaald resultaat te bereiken.

    Ik denk dat de Y generatie met name een probleem heeft met procedures en niet met processen. Je hebt procedures ook niet altijd nodig. Als je gewenste resultaat helder is en je hebt de goede mensen, dan kan je dit resultaat ook bereiken zonder, of in elk geval met minder procedures. En ik denk dat dit een situatie is waar de generatie Y behoefte aan heeft. Een output gestuurde benadering in plaats van een proces gestuurde benadering, met meer vrijheid en een ander waardemodel als gevolg.

    BeantwoordenVerwijderen