de nieuwe verantwoordelijkheid

Spanning is altijd de basis voor nieuwe inzichten en keuzes. Ik begrijp dat dit een positieve benadering is van het begrip "spanning", maar zo zit ik nou eenmaal in elkaar. En spanningen zijn er genoeg, de financiele crisis, het verschuiven van de macht van de VS naar China, India en Brazilie, de verschillen grote tussen arm en rijk, en het opraken van onze grondstoffen. We hebben te weinig aarde's om de westerse levensstijl met elkaar vol te houden. Zoals Wijffels het zegt: "we koersen recht op de perfect storm af".

Even in perspectief. Hoelang lopen er nou mensen op deze aarde? Als je het afzet tegen de leeftijd van de aarde lopen we hier net een paar seconden rond. In die paar seconden hebben we er al een aardige puinhoop van weten te maken. Je zou kunnen zeggen dat we een zeer agressief virus zijn voor de aarde. Een puinhoop die we zelf hebben veroorzaakt. En de enige die het ook kan oplossen zijn wij zelf! Tenzij de aarde zichzelf met een heftig globaal antibiotica injecteert.

Ineens was er de mens en die heeft de aarde volledig bevolkt. De mens heeft de bijzondere eigenschap dat het zich kan aanpassen aan veranderende omstandigheden. En daarom kom je de mens ook overal op aarde tegen. De mens is intelligent maar ook zelfzuchtig. Soms meer zelfzuchtig dan intelligent en dan gaat het mis. Zoals een puber met een pistool of een veel te snelle auto. Dat is vragen op problemen. Want die hersenen zijn nog niet uitgegroeid en kunnen de bijbehorende verantwoordelijkheid nog niet aan.

En zo kijk ik nu naar de mensheid op dit moment, wij dus. We hebben de aarde 'gekregen', maar we kunnen de verantwoordelijkheid (nog) niet aan. We krijgen het niet eens voor elkaar om met elkaar te leven! Laat staan dat we in evenwicht met de natuur leven. Allemaal door zelfzuchtig gedrag. En met name door de transparantie (via internet) ontstaan nu spanningen. We gaan de zaken in context zien!. Maar door die spanning krijg je ook weer nieuwe inzichten die tot nieuwe oplossingen kunnen leiden. En volgens mij zijn we daar nu aangekomen. De spanningen in de wereld lopen alleen maar op en we kunnen niet als een puber door blijven gaan. We moeten onze verantwoordelijkheid nemen.

Voor het gemak noem ik het 'de nieuwe verantwoordelijkheid'. Het is een verantwoordelijkheid die je zelf kunt nemen, maar ook je gezin, je vrienden, je collega's, het bedrijf, de samenleving. En je kan vandaag al beginnen. Een nieuwe verantwoordelijkheid waarbij we onszelf naar een nieuwe beschaving brengen. Een beschaving waarbij we in evenwicht leven met de natuur en elkaar. En natuurlijk zullen er altijd spanningen blijven bestaan tussen mensen, groeperingen, en mensen en de natuur. Juist die spanning heb je nodig om te kunnen groeien als geheel, juist die spanning maakt ons creatief. Maar altijd vanuit de gedachte van de nieuwe verantwoordelijkheid: "leven in evenwicht met elkaar en de aarde".

De samenleving raakt in chaos, de samenleving en de aarde hebben een probleem. Nu is het tijd om onze verantwoordelijkheid te nemen en te bouwen aan een nieuwe beschaving. Begin nu, neem je eigen nieuwe verantwoordelijkheid.

Gelukkig 2012