Gisteren gaf Eurlings aan te stoppen, vandaag stopt Bos ermee. Reden: meer tijd besteden aan het gezin. Of het nou politieke zetten zijn of niet, in iedergeval geven ze wel aan dat ze het de afgelopen jaren erg druk hebben gehad. En dat geloof ik ook wel hoor, vooral Bos heeft het flink voor zn kiezen gehad met de hele crisis. Maar wat me ook is opgevallen is dat er blijkbaar maar een paar mensen in Nederland uitzonderingen kunnen oplossen. De meeste mensen zitten er blijkbaar voor spek en bonen bij, kunnen geen beslissingen nemen. Dus uiteindelijk komt alles bij de top uit. Dan denk ik: slecht georganiseerd jongens. Jullie maken geen gebruik van de potentie die ongetwijfeld rond jullie heen loopt.
Waarschijnlijk is het allemaal erg BLUE gestuktureerd. Veel processen en controle, geen mensen die gaan voor het eindresultaat maar juist voor een processtap. Mensen hebben veel struktuur nodig en begeleiding en zijn niet in staat om met uitzonderingen om te gaan. Hoe kan dat nou, we leven in een wereld die aan elkaar hangt van uitzonderingen.
Ik vind het een enge gedachte dat grote organisaties en zelfs regeringen hangen op een paar mensen. Dat we het niet zo hebben geregeld dat we naast het reguliere werk ook zijn ingericht op uitzonderingen. Juist Yellow&Blue geeft wel dit vermogen. Ook een regering zou ingericht moeten worden om het standaardwerk af te handelen maar juist ook klaar staat voor een stroom van afwijkende vragen. En dan niet door alles via de top te laten verlopen.
Want blijkbaar slopen we daar mensen mee. En zolang we ons zo hebben ingericht dat we onszelf afhankelijk hebben gemaakt van een paar mensen, dan moeten we daar maar zuinig op zijn. Het komende half jaar mag de regering zoiezo al geen belangrijke besluiten nemen, wat ook al onvoorstelbaar is. Maar als de mensen die nog een beetje het verschil kunnen maken dan ook de pijp aan maarten geven raken we wel heel ver achterop.
Misschien toch eens nadenken over een inspiratie-regering?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten